Zıpkın
Nasıl birleşecekse duygularımız
Tek köşeli iki doğrunun ucunda
Ne güzel olurdu asılmak aslında
Sevdalanınca, bir ilmek iki boyuna
Aç gözlü topraklarcasına çektim hasretini
Ne kadar sevsem, sarsam da doyamazdım sana
Doyumsuzluğum, tavana vurdurdu hasretim
Gözlerin de doyuramaz artık beni
Aç ve susuz kalmışım; belki özlemli
Her atışında yüreğimin ayrı bir hasret
Kollarında uyanılmaz uykulara yatacağım
Yağmurlar yıkayacak çatlak hasretim
Dinginliği özledim, içi alınmış
Bir karpuz kabuğu gibi, atacağım
Kendimi denizlerine vuslatın
Yüzeceğim; yüzeceğim dertsiz, tasasız
Nefesine ilk değdiğinde nefesim
Bal tadı dudağımda dudağın
Sonra al basması yanakların
Zıpkın yemiş balık sersemliği sende
Ve mutluluk tebessümü ilk öpüşmenin
Metin Soydeveli
|