Kırk Bir Mısralık Şiir
Rüzgar sarsar,yedi tepesini kentin
Yedi kültürünü oynatır yerinden.
Dökülür, *******; lale formlu kadehlerden
Çağların tanıklığıyla sarhoş yürekten
Sinesinde binlerce eser barındıran kentimizi
Yıkamakta.. Kullanarak tuzlu mavi bir denizi
Bizanslıdan almışız bir çok şehit vererek
Çağları kapayıp da, yeni çağa ererek.
Çalkantılı olaylar dalgalanırken suda
Kız kulesi denizin ortasında, uykuda...
Bir tarafta sultanlar, bir tarafta Maria
Karşılar bir tepede güzelim Ayasofya.
Bin bir direk,Yerebatan Sarayı,sarnıçları
Çınlatır gökyüzünü çılgın kırlangıçları…
Kubbeleriyle Sinan anıtlaşır ufukta
Gök kubbeyi taşırlar,minarelere bakta...
Alın size muhteşem bir başka eski yapı
Köşkleri, bahçeleri, haremleri...Topkapı.
Süleymaniye,Haliç, Altınboynuz ve surlar...
Gözlerimin önünden geçer sanki asırlar.
Sandalları süzülüp değerek yalılara
Gümüş izler çizerek mehtap vakti sulara.
Bir inci gerdanlıkla yarışır sanki surlar
Denizden esen yeli,karşılayan hisarlar.
Sardunyalarla süslü cumbalı,eski evler
Kaldırımlarda yürür,bitirim külhanbeyler
Sanki hala eskiyi,barındırır bir yanı
Çağdaşlığı kovalar gün boyu, öbür yanı.
Arnavut kaldırımda sesi çınlar faytonun
Martılar çığlık çığlık, sonsuzluklara uçun!
Balıkçılar ağıyla çeker sanki,tarihi
Sanırsın bir köşeden çıkacak Beberuhi.
Hezarfen, büyük martı, uçarak Galata’dan
İlk defa seyrederek İstanbul’u,havadan.
Özgürlüğünü vermez,ama başını verir...
KöPage Rankingü, iki yakayı bir araya getirir.
Ata yumdu gözünü bir sabah İstanbul’da,
Yasını buluyoruz,genç ihtiyar her kulda...
Ne mutlu ki,Türklerin,Türkiye’nin tacısın
Sana göz koyanlara,ulu Tanrı’m acısın.
İstanbul, güzel şehir...Kırk bir kere maşallah!
|