Kıyı Kasabasının Düşündüğü Akşam
Gün koyuldu...tortulaştı deniz
Yosunlara bulandı martı beyazlığı...
Balıkçılar,denizi bağladılar tekneye... akşamüstü.
Düştü sokaklara yalınayak çocuk sürüleri,
Kuyruğuna bir maşrapa bağlanmış,
Tekir bir kedinin ardı sıra...
Geçtikçe sokakları uyandırıyordu sesi...
Yalılar, parmaklıklarıyla dikildiler...önlerine.
Kıyıya dek indiler,görmediler meltemi...
Kara gözlerinde uyandı *******...
Işıklar doluştu kıyıya...yansıdı, kolye gibi.
Sular... boyandı sarıya,kırmızıya...
İki tane ay vardı:Bir gökte,bir denizde...
İki tane çocuk vardı:Bir karada,bir suda...
Işıklar yüzlerceydi:Bir karada,bir suda...
Kıvrılıp genişlediler,eğrilip büküldüler
İncelip kalınlaştılar...
Yıldızlar söndü sonra...düşüp, denize...
Balıkların cam gözlerine yansıdı, akşam...
Balıkçıların,nasırlı ellerine,yüzlerine...indi,akşam,
Yumuşatarak, sert konturlarını...yumuşatarak hayatın izlerini...
En azından... karanlıkta,daha genç göründüler...
|