Mevsimler Hazan Diyor
Kimin yanından geçse,ayrılık...yaman... diyor!
Bir daha sevmek mi,tövbeler... aman...diyor.!
Gönül yeşil umutta...azıcık dayan... diyor...
Dayanacak hal mi var... a, benim iki gözüm! ...
Bundan öte yol mu var...mevsimler, hazan... diyor...
Talan bu gönül talan...bu bağ...bu bahçe talan...
Söylediğin her iki sözün birisi yalan...
Bir zehir zemberektir hasret. gönle boşalan...
Mecnun çöllere vursa., Ferhat dağları delse...
Bundan öte yol mu var...mevsimler hazan...diyor...
Gönül dağım bir volkan olup tütüyor, desem
Gülşenimde kan gibi... hicran bitiyor, desem...
Kirpiğinin hançeri yarıp... batıyor, desem...
Zaman da çare değil; döndüm son dönemeci...
Bundan öte yol mu var...mevsimler hazan...diyor...
Ayrılık bir dağ gibi gittikçe yükleniyor
Çınar gibi... gövdemi içten içe oyuyor
Hayat, mavi göğümü; hep siyaha boyuyor
Ömrüm, yapraklar gibi... dökülüyor... avcuna...
Bundan öte yol mu var...mevsimler hazan... diyor...
|