Miras
Savrulan bir yaşamdan ne kaldı ellerinde:
Unuttuğun; bir mevsim… Hatırla, efendisi!
Kan kırmızı pişmanlık, ölümün güllerinde
Katmer katmer, açıyor; vuslatın ta kendisi…
Kazancın elbet ölüm, hayatla bir kumarda
Bedenin bu koşuyu, hilesiz kazanır da…
Doruklardan koparak çığ gibi gelen karla
Hayattan miras kalan, bir ölüm belirtisi…
|