Sevdayı Vurmak
Sen rüzgarı hapsedebilir misin, bir şiirle…
Ya da,geceye hükmedebilir misin…karanlığa…
Ben doğruyordum günleri…hayattan…genleri…
Sen hüznü emziriyordun, karşılıksız aşklara…
Ben sevdamın yitik umutlarını buduyordum
Gelişsin diye, zayıflıklarından arındırıyordum…
Sen geceyi çağırıyordun, şölenlerine…
Dönence mevsiminde…
Döneniyordu leş kargaları…
Sen geceye yıldız asıyordun
Söküp bedenlerden,yaralı yürekleri…
Kendince…savaşını kazanıyordun…
Yıldızlardan konuğun kim.
Gezegenler arası yosma…ah…
Şimdi ölmek bile zor…
Cehennem dolu diyorlar…
Kırıldı ayağı diye…
Bütün sevdaları vuruyorlar
Yer kaplamadığı için…
Mezarlar bile dolmuyor, oysa…
|