Unutulma malı onlar
Fırtınalar kopmuştu içimde
Haberi vardı
Gözlerim den anlardı
Zaten onun gönderdiği rüzgardı
Biraz hoyratca da esse
Normaldi
Geçkin biri gibi olacak değildi ya
Pek manalı bakardı
Ben de yazardım cevabını
Gönül postasıyla yollardım
Himayeye ihtiyacı vardı
Ara sıra kollardım
Gitmek zorun daydı gitti
Ben unutmalımıydım
Hayır bin defa hayır
Hayatıma sunduğu cönert sevgisi
Saygısı ilgisi unutulmayı
Hiç haketmiyor
|