Leylâ II - 1997 (Naat)
Böylesi hicrân'a böylesi 'Mâşuk'..
Öyle çok yakışmış, ah yakışmış ki! ..
Vuslâtı dilinde dönmeyen âşık,
Elinde kaleme bir yapışmış ki!
*******, rûhunla dertleştiğim ân,
Ağlarım hicrânla hep zaman zaman..
Görseydin ardından sitemle yanan,
Gözyaşım kanlara bir karışmış ki!
Gel artık ey Nebî, o uzak düşten;
Muhtâcım sana çok nefesten, güneşten!
Ne farkı var ömrümün hiç ölüşten;
Böylesi hicrâna kim alışmış ki!
Göster ey sevgili gayrı yüzünü...
Öpeyim çöllerde ayak izini!
Görülmüş mü derdin böyle hazini;
Düşünde görmeyen, neye kavuşmuş ki!
Mart, 1997
Mehmet Akif Ardıç
|