Bir Kırık Çiçek
Birgün dervişler kırlara gezmeye gider,
Gönülleri şeyhlerine sunmak için çiçek toplamak ister,
Her biri birer demet çiçek toplar,
Hazreti Hüdai ise sapı kırık bir çiçek ile
Şeyhinin huzuruna çıkar.
Hazreti şeyh bir an durdu ve ona şunu sordu:
- Oğlum arkadaşların demet demet çiçek getirdiler,
Sen ise bizi bir tek çiçeğe mi layık gördün?
Hüdai sıkıldı, kızardı cevap verdi
-Efendim size herşey layıktır, azdır,
Fakat elimi uzattığım çiçeklerin zikri Allah'tır.
Onlar uzaktan hoş kokuyordu,
Koparmak için el uzattığımda
Zikir ettikleri duyuluyordu.
Cenabı Hakkı tesbih ve zikir ettikleri için
Elimi çekmeye mecbur oldum.
Ancak sapı kırılmış bir çiçek şu,
Rabbisine tesbih edemiyordu,
Üftade Hazretleri de bunu iyi biliyordu.
Ama dervişe imtihan gerekiyordu.
Bu tür arifane ve zarifane cevaplarla
Üftade hazretlerinin gözleri doldu,
Aziz Mahmut Efendi,
Şeyhinin sevgi ve teveccühüne
Nail oldu.
|