Kırmızı Ah
Bozuştuk
Bozuntuya vermeden
Kapıyı çarptın gittin
Her zaman yaptığın gibi
Tek söz etmedin
Hissettim
Böbrek taşlarımın düştüğünü
Ve gözlerimle
Kapının tokmağının öpüştüğünü
Kızgınlığın tenimi sardı
Sonra ruhumu
Ağzımdan kırmızı bir ah çıktı
Burnumdan gri bir nefes
Sonra duvarlar geldi üstüme
Tavanım çökmeye başladı
Pişmanlığını beynimde hissettim
Belki ölürüm diye
|