Anneme 2
Sen yoksun
Bu
İlk yalnız gidişim
İlk kendi uyanışım namaza
Hüzünlü bir kutlama
El öpmeler hep boşuna
Bayram sabahlarının neşesi de tadı da kalmadı,
Sensiz
Sucuklu, börekli kahvaltıların
Herkeste buruk bir tat
Kime baksam pamuk ipliğine bağlı duyguları
Dokunsam ağlayacak
Sonra,
Sonra
Vakit,
Vakit
Geliyor ansızın yokluğun
Seni hep görmeye alıştığım
Namazlarda boynu bükük uyuya kalmaların
Ve karnı doysun diye 11 evladının
Yavan ekmekle dalmaları gözlerinin,
Aklımdan hiç çıkmayacak
ÇOK KISA BİR SÜRE SONRA ANNE
YANINA GELMEK İSTİYORUM
03.11.2005
Ertuğrul Bayam
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|