Eskiden derim hep, değişen bir şeyler var hayat yenilenirken…
Aslında her günaydında bir şeylerimi feda etmişim…
Sevgilerim neden sorunlu derdim, yada neden tıkanıyor illa ki?
Anladım ki, içtenliğimden kayıp vermişim…
Herkese dağıtırken kepçe, kepçe kendime seçtiklerime azaltmışım güvenilmezlikle..
Oysa eskiden çok içten ve işin güvensizlik tarafını düşünmeden koşardım…
Şimdi diyebiliyorsam sana sevgilim! Ki, uzun bir aradan sonra…
Anlarım ki, ben seni çok derinlerden başlayarak sevmişim ve eskidende çok eski gibi….
Bazen yatak odasında bırakılan 3-5 kağıt peçete ve kirli bir çarşaf şekline de girdi…
İşte bu kadar benden saydıklarında insanın varolan eksikler ne kadar büyükmüş?
Şimdi daha iyi anlayabiliyorum masumiyetin bekaretini…
Duş aldıktan sonra gidenlerden değil senden sinen koku…
Hele ki, bal yedikten sonra en son bal tadı gelenden hiç değil lezzetin…
İçime bıraktıkların,sadece zevkten arda kalanlardan ibaret değil.
Tohumlaşan bir şeyler, kirlenerek değil ama,
Sana sevgilim diyebiliyor isem! Anla ki,
Körlüğümde, binlerce kişiye de dokunsam, hiçbirinin sen olmadığını anlarım…
Binlerce dudak da tatsam, hiç birinin sen olmadığını bilirim..
Ki, dudaklarım senden başkasına açılmayacak kadar sıkıdır…
Çünkü, burnum senin kokunu alabilecek kadar keskin sevdalı…
Dünya üzerinde ki, bütün varsayımları hiçe sayarak seni kabullenmektir sevdam..
Ve sende başlamaktır…. Eskiden kalma tek bir yardım almadan..!
İşte, sana sevgilim diyebiliyorsam, her şeyi elimin tersi ile sıyırmışımdır!
Seni doldurup,doldurup boşaltmışımdır ve hiç bıkmadan…
Kendimce, binlerce soru işaretine sokmuş ve hepsini yok saymışımdır…
Sana gelene dek, karşılaşılan tüm labirentleri aşmışımdır…
Bugüne dek kaybettiklerimi umursamadan seninle yenilenmişimdir…
Yok olmanın kahrını ilk kez sende çekmiyorsam…
Bu sevdamız’dan, emin oluşumdandır..
Cesaretim kardelenlerden daha beterdir, ben çığ’lara dahi yenilmeden severim…
İnancım ise, arıların kisin den daha kuvvetlidir..
Onlar ufacık kanatlarının bedenlerini taşıyamayacağını bile, bile nasıl uçabildiler ise,
Ben ölümsüzlüğü bulacak kadar daha çok inandım sana…
Sana sevgilim diyorsam şimdi,
Anla ki, ey sevgilim! Ben ölümsüzlüğe erdim seninle…
Çünkü, ben beni dünde bıraktım.. Ben, dün öl’düm.
Seni bugünde buldum ve yeniden doğdum toprakların da…
Beni kay-bet-me!
Nedeni? Ben bu yolları bilmiyorum sevgilim..
|