kadınlar anlar...

[Angel of death]

Karımı 1998'in sonbaharında kaybettim... Yedi senelik
evliliğimizin iki senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik.
> >
> >>Karim, her evlilik
> >>yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizim
hayatimizin
> >>gölgeleri" derdi..
> >
> >Öldüğünde, yedi tane resmimiz vardı.
> >>
> >>97'in bir gecesinde onu aldattım. Oysa ona sürekli onu ne
kadar çok sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık alacağımı söylerdim.
> >
> >>Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım. Tuhaf bir
gülümsemeyle
> >>baktı bana ve >sadece: "Biliyorum" dedi.
> >
> >>İzmir'e kar yağdığı gün, yani bir ay önce,evdeydim.
> >>Fotoğraflarımıza bakıyordum yine... Her çerçevenin altında
bir harf olduğunu ilk kez o gün fark ettim.
> >
> >>- A.
> >>- R.
> >>- K.
> >>- A.
> >>- S.
> >>- I.
> >>- N.
> >
> >>Gerisi için yılları yetmemişti.
> >>Ama sanırım "Arkasına bak" yazmaya filan niyetlenmişti.
> >
> >>Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şey yoktu. Sonra
> >>bir şey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm.
> >
> >>inanabiliyor musunuz, her birinin arkasından bir mektup
çıktı! Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler yazmıştı.
> >
> >>1997'deki resmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve
içinden su sözler çıktı:
> >
> >>"14 Mart 1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı/
Söylemene gerek yok, biliyorum..."
> >
> >>2002'deyiz. Onu kaybedeli 4, aldatalı 5 yıl oluyor.
> >
> >>İçim acıyor simdi.
> >
> >>Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor...
> >
> >>Seni seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü; aşk
sessiz, sevgi dilsizdir...
> > saygılarımla

daha önce de verildiyse affola...