Hep sevgimle kal...

[bluekeys™]

Öyle çok acımış ki yüreğim...
Öyle çok hasret kalmışli sendiklerine hani en çok sendiklerine...
Oyle dolmuşki başkalarını yaşarken...
Parça parça olmuşum...
Kan revan içindeyim...
Çaresi yok....
Şair diyordu ya; "bu ayrılık ya ölüme gebe yada bir daha asla geri dönmemeye..."
Öyle ya bu ayrılık imkansız sevgimin intiharına gebe...
Öyle ya bu sevmelerin sınu yok be ayyüzlüm...
Güneşim...
İnsanlar arasında adını söyleyememek kolay, yüzünü aylarca görmemek ya da sesini duyamamak yaşamak kadar olmasa da ölmek kadar kolay...
Zor olan kendimle başbaşa kaldığımda başlıyor...
Maske takamıyorum, rol yapamıyorum kendimi kandıramıyorum...
Bir tek fotoğrafın olmasa da elimde...
Gözlerimden silemiyorum suluetini...
Sesin kulaklarımda çınlıyor...
Engel olamıyorum bu döngüye....
Seni herşeye rağmen sevmelerim bitmiyor...
Kalbime söz geçiremiyorum...
Seni sevmelerim bitmesin istiyorum...
Hep sevgimle kal...