Agustine : İman ve Akıl

[M@D_VIPer]

Agustine : İman ve Akıl
Hayatı: Augustine M.S. 354'te Kuzey Afrika'daki Tagaste'da doğdu. Annesi bir Hıristiyan'dı, fakat babası değildi. Augustineus, genç bir adamken Kartaca 'da baş kaldırdı ve isyanla dolu bir yaşam sürdü. İlk önce zamanının popüler dini hareketlerinden birine katıldı: Evrende şiddetli bir iyi - kötü düalizminin varolduğunu öğreten ve insanın, biri aydınlık ve iyi; diğeri karanlık ve kötü olan iki ruha sahip olduğunu öne süren Manichaeanism. insanın davranışları bu iki ruh arasındaki çatışmadan doğar. Augustine kendini bu doktrine adadı: Dünyadaki kötüyü açıklıyordu. Fakat Augustine'in Mani dini ile birlikteliği çok sürmedi. Bu öğreti, O'nu peşine düştüğü ahlakî yaşama götürmüyordu. Ayrıca entellektüel olarak da tatmin olmamıştı. Bir ara septisizm ilgisini çekti; ama o da Augustine için kabul edilebilir değildi. Sonra Neo, Platoncutuğa (Plotinus) yöneldi. Augustine burada kötüye iliş�*kin soruya tatminkar bir yanıt bulduğunu düşündü. Ruhanî olanın gerçek olduğu�*na dair Neo-Platoncu görüşü kabul etti. Platon ve Plotinus'ta entellektüel bir sükun bulmuştu.
Fakat Augustine'in kendi deneyimleri akla duyulan Neo-Platonik güvenle çelişmekteydi: Doğru idrak doğru davranışlara götürür. Augustine, aslında, doğru olduğunu bildiği şekilde yaşayamadığını fark etmişti. Aynı zamanda, teorik açıdan zayıf olsalar dahi Hıristiyanların kendisinden daha ahlakî bir yaşam sürdürdük�*lerini düşünüyordu. Teorik olarak Hıristiyanlıktan hoşlanmamasına rağmen, Augustine, Hıristiyanlığın kurtuluşa dair daha üst düzey bir öğreti sunduğunu düşünmeye başladı. Bu noktada iken Augustine, Af Han'a hitabet öğretmeni olarak gitti. Burada Ambrose'nin vaazlarından çok etkilendi. Ve otuz yaşlarında Augustine Hıristiyan oldu. Kuzey Afrika'ya geri döndü ve burada piskopos oldu. Hayatının geri kalanını kiliseye ve ruhanî hizmete adadı. Augustine, Vandalların Batı Roma İmparatorluğumu istila ettiği zamanlara rastlayan 430 yılında öldü.
Augustine, hepsi Latince olan bir çok kitap yazmıştır. Biz bunların sadece en iyi bilinenlerinin dördünden bahsedeceğiz: Contra Academicos (""Akademiklerin Karşısında") adlı eserinde Augustine septisizmi çürütmeye çalışarak şüpheci geç�*mişinden bahsetmiştir. De libero arbitrio (""İradenin Özgürlüğü Üzerine"; adlı eserinde ise kötüye ve iradeye dair problemi tartışmıştır. Confessionestfa ("İti�*raflar") ise Augustine kendi ruhundaki mücadeleleri tasvir etmiştir. Bu kitap erken dönem Yunan antik çağından, geç dönem Hıristiyan antik çağına uzanan gelişimi göstermektedir: Makul ve rasyonel bir Yunan vatandaşından ziyade duygu�*ların akıldan daha güçlü bir kuvvet olarak ortaya çıktığı, beden ve ruh arasındaki bir iç mücadelenin parçaladığı kendine özgü bir insan ile karşılaşırız. De civitate Dei ("Tanrı Devleti") adlı eserinde ise Augustine tarih teorisini ve bundan da iki "şehir", yeryüzü şehri ve Tanrının şehri, öğretisini biçimlendirmiştir.