Kayboldum Kendimde

[KoJiRo]

ne çok severdim kendimi.. kimseyi sevmediğim kadar ! sadece ben vardım herkes benim için vardı.. nefes alan her şey...
gözlerim kapalı mutluydum kendimle, ve sadece duymak istediklerimi duyardım...
şimdi düşünüyorum da ne yalan yaşamışım...
herkes sıradandı herkes basit.. sadece bendim özel olan.. öyLe sanardım hep.. ben herşeyim !
şimdi düşünüyorum da ne çok kandırılmışım...
beni sevenler vardı yaklaşmak isteyenler ulaşamayanlar izin vermediklerim.. kandırdıklarım alay konusu yaptıklarım üzdüklerim ağlattıklarım...
şimdi düşünüyorum da meğer ben ne çok kırmışım ne çok kırılmışım...

şimdi açıyorum gözlerimi.. kendimden ayrılıyorum bende kalan asıl benden !
etrafıma şöyle bi baktım da her yer can kırığı.. meğer ne çok harcanmışım..
alabilenler almış ben gözümü açana kadar bi parça benden.. toplamışlar yere saçılan duygularımı..
şimdi soruyorum herkese ?
peki ben neden böyle olmuşum ?

neden harcadığımı sanarken hep ben harcanmışım? neden üzdüğümü sanıp hep ben üzülmüşüm.. neden kuytu köşelerde gizlice sızlamış vicdanım ? neden hep sanmışım ? ?

kandırmışım kendimi ağlamaktan şişmiş şimdi gözlerim.. korkmuyorum kimsenin beni böyle görmesinden.. yüzüm düşmüş paslı çöplere parlamıyor eskisi gibi.. ve bakmıyorlar gözümün içine..

şimdi kalbimi görsün herkes..
ve şimdi asıl beni...