Gül Endam I

[GooD aNd EvıL]

Çöllerde bir sen misin sonsuzluğu arayan
Yalan... yalan bu hazan... hayal mevsimi yalan
Vaveylalar titredi kalplerde sarardı gam
Bir sen misin düşünen kavuşmayı Gül Endam

İntizar Gülşenlerde yeşermişti aşkımız
Önce hasret, sonra vuslat ve ayrılık şarkımız
Bir yılbaşı gecesi çarmıha gerildi çam
Yıllar geçti... gönlümdeki aşk geçmedi Gül Endam

Şimdi her an peşinde karlı dağların kurdu
Aydınlığa koş endam... güne karanlık vurdu
Bulutsuz bir gecede yine seninle olsam
Gelmez misin kalbime... girmez misin Gül Endam

Her seher maveradan duysam serzenişini
Yaprağına dokunan bir dem kırağı olsam
Bir gözyaşı damlası hatırlatır mı beni
Aldığım her nefesi solur musun Gül Endam

Gördüğüm gün resmini bakıp bakıp ağlasam
Seninle gecelesem seninle sabahlasam
Yine de bu zamanlar yetmez bana gül endam
Sensizlik bir intihar... anlasana Gül Endam

Saçlarım ağarıyor tan yeri ağarmadan
Yıldızlarım sönüyor aydınlığa varmadan
En kudretli çağında yıkılır mı bir adam
Al... tut ellerimi... kaldırsana Gül Endam

Eğer isyan etmişse gölgem toprağa... suya
Vur gölgemi gül endam vur sürmesin bu rüya
Beraberce dalalım o dönülmez uykuya
Benimle yaşamaya ölür müsün Gül Endam

Gülizar’da son umut artık ölüm uykusu
Ben yalnız bir karanfil... sen bir güneş sen bir su
Sararmış mahzenlerde kuruyor yitik sevdam
Gönlünü sebil edip sular mısın Gül Endam

Hüzün yağmurlarında mehtabına yar olsam
Bir infaz oluversem hasretine vurulsam
Her an seni bekleyen kutsal bir diyar olsam
Gök kubbenin altında sorar mısın Gül Endam
Berzah Alemlerinde arar mısın Gül Endam.