Gül Endam III

[GooD aNd EvıL]

Kimdi?.. Işık sümbülü geceye konan kimdi...
Beynime boydan boya şimşekleri çaktıran
Tavus kuşu bir defa görecekti kefeni
Cesedi bir tabuta sığdıramayan kimdi
Gönlüm aşina oldu tutku saraylarına
Mezarıma karanfil döktü beyhude rüzgar
Kimdi... yağmurda solan karanlığa böcekler
Kubbesinde alemin ayışığı damlarken
Ağlıyor dev aynada bir karınca gölgesi
Senin umudun kadar yeşil... ama karanlık
Senin umudun kadar hüzün kokar nefesi.

Ellerim kan sağıyor hazin dokunuşlara
Issız kaldırımlarda şafakları bekleyen
Gizle beni kalbine aşkı orda bulayım
Orada ateşinle bir ömür kavrulayım
Asumanda bir bulut merhamet gözyaşları
İndikçe arz-ı zemin özlüyordu baharı
Bir kızıl arzu gibi titredi karanfiller
Zemheriye dönüştü aşkın kaynar suları
Sevdamız bir türküydü... ağıt oldu bir gece
Rüyalar kabus oldu... viran oldu her gece.

Soğuk damlalar düşer artık yapraklarına
Kardelenler selamlar kırılmış dallarını
Bir gün karanfil doğar belki topraklarına
Okşar yine tenini çamurdan saçlarını
İncitmeden sokulur yine dudaklarına
Yudum yudum eritir nefesinin sesini
Kök salar sessiz sessiz uyuduğun yatağa
Hissedersin yanında çağlayan gölgesini
Senin üstünde büyür bir gülün anıları
Senin şarkını söyler gülün hatıraları.