Gül-ü Han-1

[GooD aNd EvıL]

a.

Gece, ay ışığı ve sen...
...yeni açmış gül-ü hân
kendini tanıtmaktan aciz şiir yüreğim
hoş gör feveranımı
nasıl susturulur heyecanlarım
yazdım, çizdim yine de bilemedim ben

rengini alevinden saklıyorsun gecenin
gece, intihar sessizliğinin rengi
sen, her gece
kucağına yıldız düşen gül-ü hân

yalnızlığın gecenin en girift dekorları
çehresi düşmüş duvarların
fecre yakın çırpınan kalp atışları

yalnızlığın, hıçkırık...
yalnızlığın, kaybolmuş cemrelere müptelâ
bir baharın kıvrılan en son ateşi

sancını saklıyorsa yaprağında dolunay
boşuna değil gülüm
ağıtın içimi dağlayan bir ney sesi
rengin nevbaharın son busesinden

yolculuklar nabzıdır alevlerinin
vuslat sokağına bakışındır merhaba
sana kaygılarımı bırakarak geldim ben
gidemem
yankılı saatlerine hüznün
sana dokunamadan

b.

biliyorum
...ağlarsan
yine gözyaşların kokuna karışacak
yanık türküler savuracaksın meltemlerine
utangaç utangaç
rengine ahın çizilecek sessizce
goncaların şebnemlerle dolacak
gülberginde beni de ağlatacak figânın
sonra fırtınalar kopacak
yağmurlar boşalacak üstümüze semâdan
üşüyeceksin

yıllardır kokundaysa konaklayan güzeller
süslensin diyedir güzellikleri
bak / ağlayan gülleri koparıyorlar
sus / ağlama sen gül-ü hân

...gülersen
parıltılar düşecek bahçelerine
gündüzüne açıldığın güneşten
yaprağına adın nakışlanacak bir seher
nakkaşça, desen desen
tomurcuklar vereceksin yeniden
vuslatın gelecek bülbül nağmeleriyle
gülüşlerin ayçalardan olacak
şairâna söyledim
güldesteler yazılacak adına
kafiyeler renginle dolanacak
sen gülersen gül-ü hân

c.

yalnızlığında değil
kalbimde büyüyen sancılarda açsaydın
gülçe yapraklarını bir bir

belki dokunabilirdim
belki anlatabilirdim sana
handeli gül dalında ahını bakışların
tebessümünü anımsayarak
belki özümseyebilirdin
gülsuyu değmiş hayallerimden başka
sana âşina olan umutlarımı

gülgûn alevlerimi itiraf ediyorum
bendim sokağınızdan geçen yangınlı adam
bakışlar benimdi
susan bendim avazı çıktığı kadar
senle konuştuğumda benzerinden kaçarken
gölgende serinleyen de bendim
beyâbân iklimleri düşerken saçlarıma
biliyorum gül-ü hân
sevilik suçlar benim

...gidersen
gülzârı yalnız kalacak kervansarayın
adını bilmediklerim gelecek
sensiz ve sessiz gülistanlara
benim diye gül-ü hân

gülşenini büyüten gözyaşlarımı dinle
gitme gül-ü hân, gitme...