Yaprak dalında güzel

[GooD aNd EvıL]

Yaprak dalında güzel
İnsin yurdunda...

1/

Yürüyorum
İki yanım yokluğunla kavruluyor
Çaresizlik, yangınlar götürsün seni
Çiğdem çiçek açanda

Gecenin bu denide
Özlemlerim tortulaşıp yüreğime çöküyor
Mutlak bir şiir yazmalıyım
Yağmurlara bulansın her bir dizesi

Erkence çekilsin sevdalan doruğuna
Yüreklerin aşka doymazlığı var
Kuşlar çekip gitmesin

2/

Fabrika bacaları
Radyasyon yağmuruyla ıslanmış
Özgürlük ateşini elimizle taşırken
Pencerenin pervazına sabah güneşi çalmış

Sevgilim
Dünya yeni bir güne hazırlanıyor
Alaşafak yıldızların ortasına bakarak
Sevdalı gözlerine selam diyorum

Zulüm çakırkeyif, efsunlu
Çizgilerin morardığı zaman kısırlığında
Yine kimler gelecek, kaçamak sevdalarla
Akşamüstü odaya

Ayaklarım ansızın
Zulümlerın çevresini dönüyor
Gözlerim ayanalara dökülecek az sonra

3/

Nere gitsem, nerde dursam
Sıkıntılar bitmeyen merdivenler misali
Ellerime kelepçe vuruyor yokluğun
Aklımı yitiriyorum

Ozan şiir yazma derdine düşmüş
Sırtı siyaha boyanmış camların ötesinde
Ben seni düşünüyorum
Gözlerin bir dizeye imge olduğu zaman

Gülücükler yanağına dökülsün
Sevinçler kucağına
Ellerinde
Yuvasına yem taşıyan kuşun sevinci
Gözlerin diyorum
Gözlerin deniz ortası mercan

4/

Uzanıp öpüyorum, yağmurlar utanıyor
Susuyorum, rüzgar sesimi gölgeliyor
Susuyorum, bulutlarda ölümcül bir fırtına

Zemheri çıldırasıya bir yaz kaçkunu
Gözlerimin çanağını usulca tırmalıyor
Ufuk uyum içinde, sanırsın masal
Bir mani dökülür aklımın köşesine
Edalı bir mani
Çocukların uçurtması kadar neşeli
Mavi boşluk savdamız

Çocukluk günlerimin katili şehir
Seni unutmayacağım
Her şeyinle çiğneyip geçeceğim seni
Penceremi okşayan sulu yağmurlar gibi

5/

Dağlara kar yağıyor
Türküler gibi havada döne döne
Vadinin ötesini görsün gözlerin
Bacalar sarı
Bacalar zehir
Bacalar zulum kusuyor
Bir ozan olarak ben
Oturmuş rüzgarın şarkısını yazıyorum

Ve büyük olasılıkla böyle bilinir
“Yaş odunlar yanmıyor
Yatanlar uyanmıyor
Girdim yarin koynuna
Deme sabah oluyor”
Dese de bir Hoştülbent türküsü
Biliyorum insanlar mutlaka uyanacak

Sevgilim, yağmur ruhlum, gülbaharım
Acıların çiçeğini kopar dalından
Çocukluk günlerimin sevincini istiyorum
Zülüflerin dokunduğu yerlerden.

Orhan Bahçıvan / "Şiiristan Merhaba" Kitabımdan