Ölü Sirenler

[GhencThurk]

Ölü Sirenler
Gerçekte duymadigim sesler bitti
Ögleye dogru bir gökgürültüsü yalniz
Karistirdi ortaligi bir süre
Gök akitti bir parça yagmurunu
Ve deniz kuslari umutsuz
Ariyorken kokularini gölgelerinde
Siyirdi bir iki bulutu günes de
Yigilip kaldi yorgun
Denizin gözbebekleri üstünde.
Bir uyum muydu durgunluk, firtinayi
Gökgürültüsünü de barindiran içinde
Duyuyorum o tanidik sesi yeniden
Tiz bir çingiragi andiran
Benzeyen zil sesine de
Daha önce unutmusum gibi denizde
Yankilanip durdu ara vermeden.

Hangi dili ögreniyordum? Mutluluk
Iki tek agustosu çarpistiran
Sizdiran kanini bu yaz gününe
Yasayan bir mutluluk? Ve iste
kaç yerinden kesilmis ki ellerim
Bekletip durdu da acisini bunca yil
Simdi bir gülümseme gibi sindi yüzüme.

Görmüsüm daha önce de bir Lidya kralinin boynunda
Bilmekti yazgisini ölümünü, gene de
Yillarca beklemisti kendini
Yesimden sapi olan bir kiliçla
Bense ne içimi yakan rüzgari
Ne denizdeki yangini, ne gökgürültüsünü
Duymus gibi oldugum sesleri de degil
Yasamin gövdesini ariyordum yalnizca
Bir çürük disle alnimdaki
Iki üç kirisigi yedegine takmis da.

Özledim ilkelligimi dalgalarinda
Buldum savasi bitmez derinliklerini
karistirdikça bir karginin ucuyla
Gördüm, bekliyordu kendini de o da
Germis de al kiskacini Lidya kirali gibi
O turuncu ruh, degisken
Izledim onda ilk olusumu sanki
Hafifçe kesilmis gibi oldu dudagim bir yerinden.

Isledim payima düsen her görüntüyü
Kamasti gözlerim kiyiya varinca
Rüzgarin itisiyle kumlarda
Durmadan yer degistiren
Sayisiz siren iskeleti
Çin çin ötüyordu sessizlik kaburgalarinda
Dedim, besbelli basibos birakmislar da korkuyu
Tarihin onlara bagisladigi
Bu garip raslantidan
Dogma bir rahatlikla parildiyorlar simdi
Kemikleri som altindan.

Sigindim çatisina bu yok olmus sehrin.
Sehir ki herkesin bir sehir düsündügü gibiydi
Tanrim! tunç bir kapi kilidi
Bronz bir sokak
Kumlar içindeydi. Ve bu çakil tasi
Kimbilir kimin külrengi kalbi
Tanrim!
Neden herkes baska tarafa bakiyor
Neden herkes baska biriydi.

Yikintilardan geçtim, eski mezarlardan
Simdi artik bir animsamada yeri olmayan
Ari kümeleri taslarin arasinda
Ve yukarida kuslar yanmis kagit parçalari gibi
Uçusuyordu da
Agir agir yaniyordu da sehir
Yanmayan kadinlar gördüm
Nasil görünürse dünya gözyasinin altindan
Tam öyle, dönüp duruyorlardi bu cehennem oyununda
Ve büyümeyen adamlar gördüm, hiç sasirmadim.
Konusuyorlardi sirayla, ilgisiz
Agaçlara asilmislardi bir yandan da
Bir kapi kirisine asilmislardi ve ufka
Ölüm müydü konustuklari? Ölümdü anlasilan
Silince bir aynayi çikiveren karsilarina
Bir ölümdü ki, iste bir muska asili dururdu duvarda
Bir büyü gösterilirdi
Bir kuyu sezdirilirdi
Hiç yoktan bir zincir bosalirdi avluda.

Aksam geri verince bana gözlerimi
Sehir de kayboldu, denizin durgunlugu da
Bir anka kusu yeniden kariyorken küllerini
Bir kaya oyugu kendini alistiriyorken bosluga
Dedim, deniz de bendim, düsleyen de denizi
Ve sabah olur olmaz üstünde derinligimin
Bir gülümseme gibi bulacagim kendimi.