Affet

[GhencThurk]

Affet





Yalnızlığım içler acısı
Ne zaman bu hale geldim
Ne zaman kaybettim kendimi
Hatırlamıyorum.
Hayatımda varlığında yokluğunda aynı
Değişmiyor, Değiştiremiyorum..
Neden devam ediyorum?
Neden katlanıyorum bu Aşk oyununa?
Seviyor muyum? Yoksa bir alışkanlık mı?
Anlam veremiyorum.
Hayatı hep bir adım geriden takip ediyor,
Hep bir adım geriden yaşıyorum.
Kırık dökük bir aşk hikayesi
Beni benden, beni bu hayattan soğutan
Beni imkansızlarda yaşatan...
Bırakamıyorum, Terkedemiyorum
Kayboluşuma, Yok oluşuma ihanet edemiyorum.
Bir kez daha sevemiyorum.
Affet...
Acımaksa! Acıyorum kendime,
Gençliğime, boşa geçen yıllarıma...
Pişman değilim aslında,
Ben sevdim, Delicesine canım çıkarcasına sevdim.
Terkedilende ben oldum.
Yıllardır gidişine bir kılıf uydurmaya çalışsamda olmadı.
Neden? Neden? Ve Neden?
Cevapsız kaldı sorularım, bütün haykırışlarım.
İsyansa En büyüğü
Sevgisizliğine, terkedişine ve En çokta kendime.
Ağlamak mı? Artık Ağlamıyorum.
Yanlış adımlar, Hayata küskünlüğüm
Getirdi beni sana.
Bunca acıya rağmen, Yalnızlığıma inat seçtim seni.
Sevgin tutuyor beni sende.
Bir kez belkide ilk kez, sevilmediğime inat
Çok sevdiğin için seninleyim hala.
Seni Kandırmadım, Yalanda söylemedim
Ama bunlarıda anlatamadım.
Yıllardır bir başkasına içimde büyüttüğüm
Sevgi sandığım, Nefreti yenemedim.
Evet... Sevgindi beni sende tutan...
Yarım kalmış aşkıma,
Yarım kalmış hayallerime,
Yarım kalmış umutlarıma,
İnat değil...
Senin Sevgindi beni ölümsüz kılan...
Unutamasamda,
Bir daha asla sevemesemde...
Affet Beni...