|
02-10-2008, 12:11 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Meçhule mektuplar yazıyorum
Meçhule mektuplar yazıyorum
Meçhule şiirler Ucundan kan damlayan bir kalemle Dışarıda yağmur yağıyor Yıldırımlar yüreğime düşüyor Nedense… Değişmezdi *******imiz O sarsıla ,sarsıla ağlardı Ben sigaralar içerdim, peş peşe Ağlardı o fakat bilmezdi Göz yaşarlının tümü Kaderindeki yazının ,bırak kelimesini Harfini dahi silemeyeceğini bilmezdi Buğulu camın ardındaki Sokak lambasında teselli bulurduk sanki Kar yağarken… Bezende sobanın üzerindeki çaydanlığın Gizemli cızırtıların dinlerdik Hiç konuşmadan Bir çocuğun annesinde Ninni dinlediği gibi Ama inkar edemem Gece gibi karanlık,saçlarını Ay gibi parlak yüzünü Özlediğimi, Hoyrat bir rüzgar esiyor sanki Yağmur damlaları gibi yuvarlanan Göz yaşlarımı üşütüyor Bir şeyler düğümleniyor boğazıma taş gibi Sonra o taş gibi şeyi yutuyorum Sanki nefes alsam kaybedeceğim seni Sanki açsam gözlerimi,hayalin Silinecek Ve işte açmıyorum gözlerimi Ben ağlıyorum Yine ilerledi zaman Bize inat olsun diye Saatin akrebiyle yelkovanı Buluştu yine on ikide Gözlerimi açmadan Uyumak istiyorum Ama ne mümkün uyumak Uyumak için insanın kendisiyle Barışık olması lazım Ben nasıl barışırım kendimle Ben kendimi ona verdim O yok işte Mektuplar yazıyorum meçhule Meçhule şiirler Bir gün ulaşacak bunlar ona Biliyorum Yüreğindeki buruk bir acı Gizemli bir hıçkırığa dönüşecek Lacivert bir akşam üstü Bunları okurken Tüm umutları solmuş çiçeğe dönecek İşte o zaman Artık bundan sonra nasırlı yüreğime Paslı kilitler vuracağım ki Ayrı dediğin dünyamı Örümcekler talan etsin Sana hep yazıyorum Yazdıklarımda Bende kalan resminin yanına bırakıyorum Beni anla diye ,ne kadar anlayabilirse Yokluğuna kahrediyorum Hıncımdan yumruklarımı sıkıyorum Zamanın ne kadar geçtiğini bilmiyorum Masa saatinin çalışıyla irkilip Telefona sarıldığım çok oluyor Gülme bana anla beni Sonra yine uzaklara dalıyorum Mazi : gökte kayan yıldız Nostalji: o yıldızı yakalamak Mutluluk :işte onun anlamını bulamıyorum Yalnızlık beni yalnız bırakmıyor Düşünüyorum da Senin yokluğun; Issız bir dağ başında tam sigarayı canım çekmişken Çakmağımın taşının bitmesi gibi bir şey kahretsin Sabah ezanları okunuyor Horozlar ötüyor peş peşe Bana sabahı müjdeliyorlar Oysaki ben sabahı gözlerim açık karşıladım Gece uyurken Birazdan dışarı çıkacağım utanıyorum, Güneşin yalnızlığımı yüzüme vurmasın da Korkuyorum açıkçası Ama korkularımı yeneceğim Bir demet çiçek alıp sahile gideceğim Denize ve balıklara atmaya Onlar beni daha iyi anlıyorlar Sevdi kelimesi artık Bana içli şarkıları hatırlatmıyor Yaramın üstüne tütün basıyor aksine Artık bu son Şiirler yazmayacağım meçhule Beklenen gün gelir ve gelmezse beklenen Duygular intiharın eşiğindedir Senin yokluğun neyse her neyse.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
