![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Seni üzdüm elimde olmadan
Düşmesin diye tutmaya çalıştığım kristal bir bardak gibiydin Ama ben tutamadım O şimdi yerde Ve paramparça Ne yapsam olmayacak eskisi gibi Küçükken herşeyin tamirini çok kolay sanırdı çocuk kalbim Birisi kırsa da oyuncağımı Özür diledimmi yüzümde güller açardı Beraber oynamaya başlardık kaldığımız yerden Çocuk çocuk nasıl gülerdim Hala bir resmim var öyle,arasıra bakarım Ne zaman birisi kırsa beni,ne zaman ben kırılsam birine Ama çocukluğumda ki gibi hissedemiyorum artık ben bile Unutmuyor yüreğim bazen ne yapsam Özürler artık pazarlarda satılık Ve üzüntünü gözlerinden kimse okuyamıyor Anlatmak uzun zaman aldığından değil Dinleyecek kimseyi bulmayacağından gönül susuyor Söylesem tesiri yok,sussam gönül razı değil desende Susuyorsun hiç istemeden hem de
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|