![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Elleriniz de karanfil kokuları yok
Umutlarınız dağılmış Bir cam bardağının yere düşüp dağılması gibi Kimse fark etmiyor sizi Ya da fark etmek istemiyor nedense Kırılgan bir bakışla bakıyorsunuz Şehrin eğlenen yüzüne Şehrin caddeleri sizin Kuytu bir köşe son uyuklama yeriniz Şehrin öksüzleri Hiçliğe mahkum sanki varlığınız Bir boş vermişliğiniz var Hayattan ve hayalden yana Şehrin soğuk kaldırımları ve gece Bir Anne şefkatiyle Sarıyor mu sizi Sahi sizin Annenize ne oldu Elbiseleriniz de insanlığın yok oluşunun son izi Sahi nasıl oldu da oldu Hayat acımasızca vurdu sizi.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|