![]() |
![]() |
#1 |
Bağımlı Üye
![]() Üyelik Tarihi: Feb 2008
Mesajlar: 3,823
Teşekkür Etme: 0 Thanked 93 Times in 80 Posts
Üye No: 45172
İtibar Gücü: 2082
Rep Puanı : 4660
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() soğuk bir kış günüydü
dışarıdaki yağmurun sesi ürkütücüydü birden çalan kapı zili gecenin tüm sessizliğini bozmuştu gelen kimdi acaba bu saatte yavaş yavaş kapıya doğru ilerledi kapının kolunu tuttu ve çevirdi aman tanrım gelen oydu nasıl olurdu bu gecenin yarısı neden geri gelmişti hemde hiç değişmemiş bi şekilde yıllar hiç birşey almamıştı kendisinden o büyüleyici endamı tam olarak yerindeydi ama sanki gözleri doluydu dokunsan ağlayacak bi şekilde kapının önünde bekliyordu içeri davet etti sessiz ve ürkek bi şekilde içeri girdi ve eski yerine oturdu azını açıp tek kelime bile etmiyordu sadece boş gözlerle etrafı seyrediyordu o gelmiş ve eski yerinde oturuyordu ne garip birbirlerine bakıyor ama hiç konuşmuyorlardı nasıl konuşsunlarki ne desinlerki yıllar geçmişti aradan bu kapıdan arkasına bakmadan çıkmıştı şimdi tekrar gelmiş eski günlerdeki gibi eski yerinde oturuyordu gözlerini ayırmadan ürkek tavırlarıyla ona bakıyordu acaba konuşmaya yüzümü yoktu hayır olmalıydı sadece bir tek kelimede olsa olmalıydı ondan önce çocuk konuştu: neden gittin neden terkettin beni bu odanın içine neden hapsettin ışıklarımı neden söndürdün beni neden bu karanlıkta bıraktın beni bu zindana neden mahküm ettin ama kız hiç konuşmuyor sadece dinliyordu yaklaştı çocuk yanına gözlerini gözlerinin yanına getirdi hiç öpmediği dudaklarına baktı başkalarını öperken bu dudaklar hiç mi aklına gelmedim hiç mi için sızlamadı, yanmadı çocuk sanki karşısındaki duvarla konuşuyor gibiydi kız ayağa kalktı pencerenin yanına gitti dışarıda yağan yağmura baktı biraz sonra arkasını döndü ve çocuğa baktı çıkıp gittiği kapıyı görünce tekrardan gözleri doldu sanki pişmandı ama aradan geçen yıllar okadar fazlaydıki kız yavaş yavaş kapıya ilerledi çocuk sanki hayır gitme diye haykırmak istiyordu ama ağzı açık kalıyor o sözleri söyleyemiyordu kız kapının yanına geldi ve kapının kolunu çevirdi çocuk hala aynı yerde kızı izliyordu mırıldanıyordu gitme diye ama kız bunu duymuyordu kız sonunda kapıyı açtı döndü arkasına son kez baktı kız sanki çocuktan gitme demesini bekler gibiydi ama çocuğun gururu aşkından daha büyüktü hayat tüm acımasızlığıyla yine yüzünü göstermişti kız uzun bi süre daha baktı çocuğa ikisininde gözleri dolmuş bi şekildeydi kız sonunda kapıyı kapatmadan dışarı çıktı ve gitti çocuk bu durumu ikinci kez kaldıramayıp dizlerinin üzerine çöktü ve başını yere eydi elleri titriyordu. sanki ağlıyodu ama dışına değil içine kalp atışarı yavaşlamıştı artık sanki yolun sonu gelmişti bukadar uzun yolda tek başına yürümekten yorulmuştu artık çocuk başını bikez daha kaldırdı ve kapıya baktı o boş açık kalmış kapıya baktı sonra eline bir kağıt kalem aldı ve bazı yazılar yazdı sonra ayağa kalktı zor güç yavaş adımlarla balkona doğru gitti ve birazda balkondan izledi gidişini ve işte sonunda hiç beklenmeyen o hareketi yaptı kendini aşağı bıraktı ve yere düşene kadar ağzında tek bir çığlık vardı sen gittin ben bittim... |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|