|
03-09-2008, 08:49 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Dec 2006
Konum: KoCaELi
Yaş: 40
Mesajlar: 34,356
Teşekkür Etme: 21 Thanked 162 Times in 97 Posts
Üye No: 23848
İtibar Gücü: 8775
Rep Puanı : 54700
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Sevgiliye Serzeniş 1
Sevgiliye Serzeniş 1 Gece… Simsiyah bir gece… Akıl yoksun… Yürek yoksun… Yazmaya mecali yok bir hece! Tüm şehir dalmışken en derin uykulara , Bir türküyle teselli aramak zor geliyor insana... İşte bu saatlerde sevdiğim, yüreğimin en mahrem yerlerinde - seni büyüttüğüm, keder öğüttüğüm o yerde- fırtınalar kopuyor ! Ve... Hayalin, belleğimin zincirlerinden kurtuluyor; gecenin sessizliği bir feryatla yırtılıyordu! Gecenin en koyu, en kesif dakikalarında hayalinle sarsılıyordum. Şimdi...halimin ruhuma ilham verdiği; yüreğimin titreyişlerinin, gözlerimin önüne siluetini gerdiği bir “an”ı yaşıyordum.Her inip kalkışında kirpiklerimin, bölünüp parçalara ayrılan bir “can”ı taşıyordum. Dışarıda hafifen bir kar... Yürekte tarifsiz bir yangın var! Kulağımın duvarlarına çarpıyor, Yüreğimden kopan çığlıklar... Hayalin karşımda bir abide gibi dikiliyor! Yoksa görmüyor musun? Aşkımın damlaları tam şuramda birikiyor...damarlarım da aşkımın tazyikinden çatlıyordu. Tanrım! Çıldırıyor olmalıyım?! Göğsümün üstünde keder besteleyen bir kuş ötüyor; ensemden süzülen terler, boynumu öpüyordu... Keyfe keder hüzünler yaşamıyordum. Ve şunu bilesin ki bana keder versin diye bu aşkı yüreğimde taşımıyordum. .............. Türkünün yürek yakan melodilerine kaptırıyordum kendimi o dakikalarda...Zaman, mekan kavramımı yitiriyordum ve tüm arzularımı uykuya yatırıyordum. Ben uyumayacağım sevdiğim... Şimdi, kalemimi yüreğimle dolduracağım ve bembeyaz kağıtlara aşkımı konduracağım. Aşk sayıklayıp, adını yazacağım. ............. Oysaki sen beni terk etmiştin değil mi? Avuçlarıma kırık bir aşk bırakıp gitmiştin. Hayatımı sana sunmuştum da sen elinin tersiyle itmiştin. Bu düşüncenin ağırlığıyla kalbim daralıyordu; gözümün önünde duran, yüreğime ışık saçan hayalin dağılıyor; odam da yüreğim gibi kararıyordu. Hasretinin ve yokluğunun taarruzuna bedenim daha fazla dayanamıyordu. Gece susuyor...düşüncelerim nefret kusuyor...dilimden de şu sözcükler dökülüyordu: Yazdığım şiirlerdeki kadın, acıdan ölüyor O şiirlere can verense, aynı acıyla büyüyor Sinem Hüküm
__________________
 |
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
