Ben Ölüyorum Seni yaşamaya emanet ettim

[KoJiRo]

TeseLLi BuLduğum MektupLara BakakaLdım Ardından.. Şimdi Seni , Bir ŞehirLerarası OtobüsLere Emanet Ettim. GeLemesemde Adım Adım Yanına Yüreğim Kan AğLAr Her Haykırışımda.. BiLsen ne acıLAr çektim , Her gittiğim şehirLerde.. Bir parçam her zaman sana ait oLdu BiryerLe unutmuştum bedenimi MecburiyetLerden Doğdu bu hıçkırıkLar. Her “hoşçakaL” deyişimde gözLerimden akan damLaLArımsın artık .. Bitmesin diye bekLediğim umutLarıma Bir yenisi daha ekLendi sonunda. Ne Zaman geLecek .. Bir Gidişin başka zaman hangi şehirde kaLacak ? HüsranLa bitti koca yıLLar.. Ömrümü emanet ettim hasretLere. Kokunu içime her çektiğimde , DiyarLarım yok oLuyor Küçük bir şehir kasabasının HüsranLa bitti koca yıLLar.. Ömrümü emanet ettim hasretLere. Kokunu içime her çektiğimde , DiyarLarım yok oLuyor Küçük bir şehir kasabasının Avuç içi kadar aç bıraktığı çocukLar gibiyim.. GeçiLmez artık duygu taksimLerinden ELLerini birdaha kimbiLir ne zaman tutacağım.. Ne zaman göğsüne yatıp uyuyacağım. Ne zaman uyandığımda seni yanımda buLacağım.. Ben seni YAŞAMAYA emanet ettim.. Bırak ömrüm senin oLsun YaşayamadıkLarım senin oLsun. Ben öLüyorum ; Birazdan gidiyorum. Uzun bir yoLcuLuğa çıkacağım … KimbiLir ne zaman döneceğim ..