![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Sen babanı hiç sevmezdin
Sana göre çok asabiydi Ne yaptığını hiç anlamazdın Ama baban olduğunu bilirdin Oğlum saçını öyle dikme havaya Adam gibi traş ol derdi Oğlum çöyle oğlum böyle derken Bir bakardın bu adam senin herşeyine muhalefetti Anneni çok severdin Çünkü o senin herşeyine karışmazdı Yaşın henüz 18'di senin Çok şey bildiğini zannedip Az şey biliyordun aslında Söylenenlerin tersini yapmaktı zevkin Birgün her zaman yaptığın gibi Çok geç saatlerde gelmiştin evine Tam evin önüne gelmiştin ki Bir kalabalık gözüne ilişmişti Birden ananın feryadını duyup Koşmuştun eve doğru İlginç bir andı doğrusu Evden bir cenaze çıkıyordu Ve o tabuta sarılı olan Hep kızdığın asabi babandı Sen o vakitler anlamıştın babanı Ona teşekkür etmek istiyordun Teşekkür ediyordun belki Ama bu teşekkür Seni duyma şansı olmayan Toprak altındaki bir garip cansıza Şimdi *******ce ağlıyorsun Babam diye inliyorsun Geçmişi rahmetle anıyorsun Babanın istediği gibi traş oluyor İş çıkışında beklemeden Evin yolunu tutuyorsun Belki baban bunları görmüyo diye İçin için yanıyor yüreğin Ama bu sana babandan kalan En büyük hatıra Ömür boyu yetecek Ve bir ömrü adam gibi sürdürecek olan Acımsı bir duygusu olan bir hatıra Sen artık o asabi adamı anlıyorsun Ve sen artık babanı seviyorsun
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|