Baharla

[GooD aNd EvıL]

Dağlardan kalkan kar
Dağlara çekilen kuşlar
Umurumdadır.

Yediveren güldür gövdemde hayat
Kırk çiçek açan duvar önü yastadır
Kış mevsimi
Evin içinde küstüm çiçeği rahat
Bin nazla koklatır kendini.

Gizlisinde ateş yakan avcının
Hayra yorulmaz düşü
Cevahir ömrü çürütemez zindanda
Zor ölümlü zorba saltanat
İşkence olur insana
Sevdasız geçen her gündönümü.

Yaşanılası ve Ferhat
Bir düğün kurulur dağlarda
Çiçek alaylı gelin
Bahçe kapısından girerken
Yüz görümlük sevinç ister
Düş arsızı beton evden
Gülümse gülüm zamanıdır
Koy saksıları bahçeye
Karşılasın iki mevsim arası sevdayı kalbin
Pencereni aç avunmaz türkülere.

Yine gelir Bahar
Uçurumda eriyen kar
Can verdiği nehre akar.