Ben mi? evet...

[GooD aNd EvıL]

Ben mi? evet...
Bir gün çıkıp gideceğim kapıları,evleri,dergileri,hüzünler bırakarak...
Bir çiçek merhaba diyecek...
Hoş geldin diyecek dağ...
Orman gülümseyecek...
Anımsayışların,bekleyişlerin,ümitlerin yada ümitsizliklerin
Hırsların,yarışların,tasaların kalktığı yerde
Tam anlatının kaldığı yerde başlayacak şiir...
Hiç kimseye seslenmeyen,kendi kendine yeten sadece...
Kendi mantığı;kendi güzelliği içinde tutarlı...
Ama halkın yaşantısı girecektir oraya,çünkü yaşayan büyük
Bir şeydir halk...
Deniz ve ufuk girecek, karinca yuvaları,gökyüzü,kozalaklar
Ve kopuk ve artık hasetsiz bir aşk...
Yani sevişmek denizle,koşulsuz,önyargısız,hesapsız...
Yani uzanmak ve düşünmek binlerce yıl..
Doğan,ölen ve yaşayan şeyleri...
Doğumu, ölümü ve yaşamayı
Yani dingin ve büyük olan her şeyi anlatmak...
Ben mi? evet .çıkıp gideceğim bir gün...
Tasasız,gözyaşsız,geride birşey bırakmadan ve birşey beklemeden
İlerde...
Sadece yağmur sularından pırıl pırıl bir yürek
Artik kendi kendinin anlamı ve nedeni olan bir yürekle...