Sana kalktı şimdi kollarım zeybekte.

[GooD aNd EvıL]

Sana kalktı şimdi kollarım zeybekte.
Sen için vurdum dizimi yere ve
senden bir selam aldım,gözlerinden.
Gönlün ile verdin selamını
ve onayladın tüm içteniğinle, gülümsemenle.
Karşımda olmayı istedin.
Birlikte dokunmayı türkülere.

Birlikte halaya durmayı istedin benimle,
yüreğime dokunarak,
parmak ucun- parmağımla yanarak istedin bunu.
Aktın gözbebeklerimden içime ve
ağlamak istedin omuzlarımda doyasıya çaresizliğe.

Türkülerde aradın beni,adı ağıt olmayan.
En neş’eli yörelerden civelek bir ezgi.
Ve ben halayın ortasında ,yanındayım şimdi.

Gel benim yurdumun en içli nağmesi.
En güzel türkümsün, gel.
Kafkaslardan Edirne’ye koşalım birlikte.
Horan ile tepelim toprağı, incitmeden.
Tohum olalım bağrına,
en güzel yarınlar için.

Senin için kalktı bu akşam kollarım zeybeğe.
Ve sen için dövülüyor davul.
Ve sen her ritimde bana akıyorsun koşarak.
Ve ben ellerindeyim.
Ve ben yüreğindeyim.
Türkülerin içindeyim.
Seninleyim.