Emel Can

[jockeя]

Ah! ! can


Ah! ! can

Ah can yaralı yüreğim
Hangi karanlık *******e sakladın yanlızlığını
Sustukça kendi icinde boğuluyorsun
Nereye gitsen
Hayallerini kazıyorsun
Acılarımı tazeleyip
Yüreğimi dağlıyorsun…

Hayat ihanet!
Hayat acı.
Dinmiyor ki sızım..

Ah be can
Kırgın bir serçenin
Donuk bakışlarında
Bulutları çalınmış
Yetim bir coçuk gibiyim.

Ah be can ah!
Yaralı yüreğim…

Her gece arzıs korkularına,
Esir olmus yüreğim.
An ve an savruluyorsun
Kaybolmuş mevsimlere,
Kendi içinde kuruyan bahçeler gibi
Ah be can yaralı yüreğim…

Sorma bu nehir neden durgun
Yasam nerede
Ölüm’mü yakın
Neden sustu diller…

Uzak dağların doruğunda
Salkım saçak dökülür acılar
Yüreğin’de hala ‘’o’’
Yarım kalmış şiirler.
Kanayan bir yaradır,
Ilgıt ılgıt süzülenler…

Ah be can ah! ..
Yaralı yüreğim.
Uzak bir yolcusun icimde
Bir uçurum kenarında gibi,
Zaman yetmiyor.

Her dem içimde bir sızı,
Sızım sızım,mevsim kış


Soğuk ve ayrılık
Ayrılıksa yalnızlık
Anılara sığındım
Şimdi..

Suskun ve caresiz
Sen…
Sen! .
Sen yoksun,
Yoksun yanımda…




Emel Can

[jockeя]

Anla Ve Ağla Beni






Anla Ve Ağla Beni

Ay gecenin koynunda uyurken üşürdüm.
üşüdükce sarıldım yokluğuna.
ışıktan titrerdi yazgımın kimsesizligi,
ölümcül bir ürperiş yanıp sönerken tenimde.

şimdi gökyüzünün
dilime dökülen tenhalığında.
gözümün elleri uzanıyor kör yalnızlığa.
sağır yıldızlar geceyi yarılıyor durmadan içimde.

güneşi tutuyorum eteklerinden sıcak sarısına.
yalnızlığı yalnız kalmayı konuşuyoruz uzun uzun.
yanık ve buruk bir ezgi gibi yüreğimde oturuşunu,
kirpiğimde kelepce yüzümde sonsuzluk ovası oluşunu.

saçlarında ateşten *******e sığınırım caresiz.
yangının değdiği yerdir oysa cehennem.
duvarlarım yıkılıyor, kalbimin duvarları. ah sen.

tutunduğum güneşin eteklerinde. aklım düşüyor bazen güpegündüze.

yalnızlıkla öpüşen ıssız ormanlar kaybolurken içimde,
elleri yüzünde bir adam resmi düşüyor ayak uçlarıma.
gölgemi sabahlara dökerken, ırmaklar içiyorum ellerinden.
gözlerinde yaşattığım irili ufaklı güvercinlerin,
ıslak ve titrek sesinde hüzne yatıyorum her gece.
içimde bir adam yarasından hüzünler boğuyor soluğumu.

durup durup güneşi tutuyorum eteklerinden.
incindim belki, daha çok hüzünlü bir ağrı benimkisi.
ah! yüreğime düşen ömür kuşum.
ah! günebakan çiçeğim.
ah! sevda pınarım.
kışı yaşarken üşüyorum hayata.
uzak merhabalara söz yetişmiyor.
içime haykırıyor sarı sızım.
anla. ve ağla beni,
bir ömürdür yanlızlığım....


Emel Can

[jockeя]

Anne
ANNE

Yanlizligim ve ben,
Ya uzakligin?
Kanatlarimda bir agri bir sizi.
Ah bir öpsen gececek biliyorum anne.

Kimbilir eskisindende iyi olacagim...

Sana siginmak varya,
Kokunda kaybolmak gibi.
Hani tutunacak bir dalin olmadiginda,
Hani salkim sacak döküldügünde,
Rüzgarin esip esip savurdugu anlarda....

Uzaklar uzar icimde kivrim kivrim.
Sana özlemli özleyislerde,
Bir aci ciglik zamanin ortasinda vefasiz gurbet.
Sana uzayan yollar, gücümün yetmedigi zamanlarda.

Ah anne
Bir sizi var kanatlarimda...
Sana uzak agrilardayim..
Bir öpsen,
Bir öpsen sen!
Gececek
Biliyorum
Anne....! ! ! !



Emel Can

[jockeя]

Al Başını Git Gurbetden
Al başını git bu yerden.....
Kuşluk vakti, kimseler duymadan, kimseler görmeden!
Gurbetin ağrıtıp, acıtdığı yüreğini al ve git diyorum.

Git! bu yad ellerden..

Saçlarımda gümüş aklarla,
Yarım asrın hüzün rüzgarlarinda,
Zamanlar yanlızlığımı saklıyor her gece.

Gurbet sisleri boğuyor beni,
Içimde büyüyor hasretim damla damla.

Yüreğim yol ver bana.
Sargısı yok zaten acılarımın.

Üzerime düşmeden kara topraklar,
Gün toplamak istiyorum.

Sızlamasın yüreğim
Yanmasin! ...hasret diye sılaya

Diyorumki birgün
Al başını git bu yerden.
Git gurbet ellerden....


Dalgın bir balıkçının
Oltasına takılı kalmiş
Ve unutulmuş sanki yüreğim.
Çırpınıyor sıla diye diye

Dudağımda hasret türküleri bitmiyor,

Kokusunu özlüyorum
Yeşil bağlarımın, mor dağlarımın

Anıları erteleyip, ardına bile bakmadan
Zalim gurbet ellerden git diyorum...

Göğsümde yıllardır tatlı bir ağrı gibi sıla.
Güvercin kanatlarında asılı kalmış hasretlerim.
Küskün selamlarımı yolladım hiç durmadan vatana.
Göz yaşlarımı kurutuyorum kuytularda.

Al başını git buralardan
Git! bu gurbet ellerden

Coşarak bir sel gibi, git
En hırçın dalgalara karışıp
Git! ... bu yerlerden gidebildiğince

Git....

Git....





18.12.2006


Emel Can

[jockeя]

Annem

Hayatımın kelimesi can annem.
rüzgarlar getirir kokunu,
içime çekerim tazelenir ruhum.
******* sensiz bin gurbet tadında,
gözyaşlarım ince bir sızı benzer nehire.
akar annem diye diye,
yalnızlığımın arkadaşı,
dertlerimin ortağı,
cennet hanem can annem.
saçları sümbül teni güller kokulum,
ne zaman gözlerime yaşlar dolsa
gülüşünü kokunu soruyorum rüzgarlara.
sığındığım kucağın gölgen yok yanımda.
Sarıl rüyalarımda, koynuna al beni anne.
muhtacım sıcacık bakışlarına,
nasıl özlediğimi bilemezsin,
nasıl sevdiğimi bilemezsin anne.
muhtacım şefkatine,
nazlı sesinle ninniler söyle.
sayki küçük kızım, büyümedim daha.
dokunmasa elin elime,
elem gelir yüreğime.
hasretine azar azar,
hergün ölüyorum anne.
tut ellerimden sılama döneyim.
kınalı ellerin - öpeyim
seni çok özlüyorum anne,
seni çok seviyorum,
canevim ciğerparem,
cennetim, meleğim, güzel annem.
biliyormusun anne?
bir seni birde çocukluğumu özlüyorum,
tekrardan yaşamak istiyorum anıları.
karanfil kokulu bahçemizi,
beyaz badanalı basma perdeli evimizi.
bez bebeklerimi, renkli oyuncaklarımı,
tozlu sandıgımda sakladıgım
üç beş elbisem hala duruyor.
onlardan birini ah giyebilsem,
baktığım aynalarda görüyorum işte kendimi.
yine onlara anlatabilsem dertlerimi,
çocuk düşlerime sığacak kadar küçük değilim artık.
ah nazlı annem, payıma düşen hayallerimle,
sesimde hep gecikmiş şiirler,
gurbet türküleri dizilir yüreğime.
nazlı annem, canım annem,
can annem.........


Emel Can

[jockeя]

Bahar
Tükeniyor takvimde yapraklar

Mor dağlardan vadilere sesleniş bahara

Bir mevsimin içinde aşkların sancısı

Gök kuşağı seyrine dalmış birden

Yeşile boyanmış bahara selam

Aglamayı bilen duru bir nehir

Kıyılarında alı yeşili

Mavi mor sümbüle bürünen

Fırtınası durmuş kavak yelleri

Mevsim bahar kumrular sevişte

Yüzümde belirir o billur akşam güneşi

Alnımdan sızar tenime bahar terleri

Bir nefessin sen içime çektiğim

Hangi şiire baksam

Nemini alıyorsun topraktan

Biliyorum biraz daha yaklaşıyor bahar

Çiçek çiçek renk renk açacak umutlar

Aheste aheste geçsede zaman...


Emel Can

[jockeя]

Bilemez yok oldugumu
Zamanın gölgesinde siliniyor herşey
Kırılıyor içimde ince bir saz
Yanlızlıgım aglıyor
Ellerim yüzümde ******* boyu.
Yüregimde binlerce yıldız akıp gidiyor
Uçurum rüzgarlarına karışıyorum
Gözlerimin derinliginde kaybolurken
Gitmeliyim gün batımında
Kayalar çarpmalı yüzüme
Ezilmeliyim parça parça
Soluk soluga uçan güvercinler
Kanatlarına takıp götürmeli yorgunlugumu
Umutsuzca geçiyorum kendimden
Son kez titreyişim gökyüzüne
Düşlerimin tutuştuğunu
Kimse bilmez bilemez
Sel olduğumu
El olduğumu
Sessizliğin kucagında
Yaralı bir ceylan gibi
Yanlız ve yarınsız kaldığımı
Kimse bilmez
Bılemez
Bilemez...


Emel Can

[jockeя]

Cumhuriyet
bu gün
hepimizin cumhuriyet bayramı
cumhuriyet vatandır
cumhuriyet bayraktır

gözlerde sönmeyen bir ışık
atamızdan yadigar

destanlar yazılıp vatan uğruna
kanını topraga katandır

yurdumun en büyük bayramı bugün

şehit kanınla yıkanmış bayrağımız
sıcaklıgı tutam tutam binlerce elde
ışık ışık dalgalanır göklerde

anaların yüreğine batsada diken
acısını saklar hep yüreğinde
elinde silah nöbet tutar mehmetcik


günün ilk rengidir dalgalanan bayrak denizi
birlik beraberlik vatan sevgisi gönüllerde

bugün cumhuriyet bayramı
topraktan vatana uzanan
ırmak gibi her gönülde

selam olsun cumhuriyete
selam olsun şanlı bayrağımıza
vatanıma taşıma toprağıma



(NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE)


Emel Can

[jockeя]

Düşler
yalnız bir geceyim artık
hüzünler kanıyor her sabaha
siyah düşlerin girdabında
ne kaldı ki geriye yıllardan
kimi zaman efkarlı bir hıçkırık
kimi zaman ağlamaktır
yavas yavaş silikleşen anılardan…

dudaklarımda son hülyalı cümleler
hasret-i hicaz derin bir hüzün düşer yüreğime
ıslak soğuklar üşütür tenimi kör kuyular…


kahve gözler süzülür yangın kızılı akşamlardan
bütün acıyan yanlarımın yürek haykırışlarda
ömür çarkımın bittiği yerde soluksuz savrulur
kül duman olurum kendi içimde…

yoksa ben miyim
sarı sıcak damlayan gözlerimin pınarı
yoksa ben miyim ağlayan? ! ..

söndür gecenin ışıklarını
söndür ve terket gecenin koynuna
telaş yapma acıma sakın…

uzun bir sessizliğe kurban et beni
karanlıklar içinde düşlerde kaybolayım
hangi yıldıza astıysan beni
ışığı sönmüş mumlar gibi olayım…

o acı sözler
ah o acı sözler
bir duman gibi yüreğimden süzülüp gider…

umut kırıntılarım
aşk rüzgarım
tarumar anılarım
hergün biriken sen…

korkma
o kadar sıradan ki ölümüm
sisli bir bulut gibi dağılacağım
daha çok ölmek için
bir şeyler
bir yerler
diri
kalsın
diye...


Emel Can

[jockeя]

Düşler çıkar yollara
Çoştu bu gün gönlüm seninle,
Güller gibi dermeye geldim.
Oyy gülüşlerine kurban olduğum
Oy süzülüşüne hayran olduğum
Aşk denizim benim…

Aşılmaz yarım kalan sevdalar
Pervasız çağlar seller sular
Pıranga vurmuş yollar dağlar
Aşk yarım kalınış, acıtır bizi…

Dertler sızım sızım sızlatır
Sızladıkça yara olup kanatır
Kanadıkça ağlatır bizi..

Dilim dönmez artık anlatmaya
Deli divaneyim yollarda
Ah bu gurbet ellerde
Dertler ağlatır bizi…

Kim bilir bir gün,
Düşler çıkar yollara.
Düşler çıkar yollara..


Emel Can