Enver Üste

[jockeя]

“Düş” üm

Ayağım yerde ama,
Göklerde başım benim.
Hazır her an ikrama,
Katıksız aşım benim.

Aslım Oğuz boyundan,
“Alihan” ın soyundan.
Çakmam kirli oyundan,
Dürüsttür işim benim.

Beni tüm dünya tanır,
Varlığımı kıskanır.
İlk çağlara uzanır,
Çok eski yaşım benim.

Orta Asya ilk yurdum.
Büyük devletler kurdum.
Ne zaman boş oturdum,
Bitmez uğraşım benim.

Ne güzeldir havası,
Kalbimde hep sevdası.
Bir Tûran coğrafyası,
Bitmeyen düşüm benim.

Enverî boş duramaz,
Rahatlık hiç yaramaz.
Zorluk onu yoramaz,
Çile yoldaşım benim.


Enver Üste

[jockeя]

24 Kasım
Bu gün 24 Kasım, yine başlar tacısın.
Tüm gönüllere sultan, dertlerin ilacısın.

Elleri öpülesi çok mübarek insansın.
Çok kutsaldır mesleğin, korunacak ilk cansın.

Her büyük işte imzan,her iyide sen varsın.
Bu gün 24 Kasım, her gönüle sığarsın.

Aslında herkes bilir,ışıttıkça erirsin.
Ömrün bitene kadar doğruyu gösterirsin.

Senin yol gösterdiğin, bir yere getirdiğin,
Ancak bu gün hatırlar, onca emek verdiğin.

Diktiğin fidanların meyvesini yemezsin.
Kimseye boyun bükmez,asla “aman” demezsin.

Bu gün bunca övenler,yarın bakmaz yüzüne.
Hep dışına bakarlar,hiç bakmazlar özüne.

Her 24 Kasımda övülmektir kaderin.
Eserinin kalbinde bir gün dür ancak yerin.

Elinin dokunduğu işler hep güzel olur.
Bu millet bu zilletten ancak senle kurtulur.

Bu gün 24 Kasım çıkarırlar göklere.
Oradan paraşütsüz bırakırlar yerlere.

Bu gün 24 Kasım,bütün başlara taçsın.
Yarın yine yalnızsın, ailene muhtaçsın.

Her 24 Kasımda seni yücelten kafa,
25 Kasım günü kaldırır tozlu rafa.

Bu gün ne kadar güzel,ne büyük bir insansın.
Senede bir gün anan, insanlıktan utansın.

Bu gün 24 Kasım, anladık artık yeter.
Seni bu hale koyan, olsun senden bin beter.


Enver Üste

[jockeя]

Akibet
Şaşırsa bile mevsim,
Bahar biter, kış gelir.
Tekerleksiz bir cisim,
Dolu gider,boş gelir.

Kimi kirlenir suda,
Kimi derin uykuda.
İki metrelik oda,
Kimisine hoş gelir.
(Kimisine loş gelir.)

Bu dünya rüya gibi,
Bir gün gerçek sahibi,
Kırarsa çürük ipi,
Gülen gözden yaş gelir.

Herkes emrinde çeri,
Er geç yapar seferi,
Dönen var mı ki geri,
Bilmeyene düş gelir.

Olsan da dünyada dev,
Bütün mahlukatı sev.
Sonuç.Kapısız bir ev,
Baş ucuna taş gelir.


Enver Üste

[jockeя]

B e k l e d i m
Bulutlar ağlıyorken göklerin her yerinde,
Fırtınadan ağaçlar sökülürken bekledim.
Kuşlar konser verirken sabahın seherinde,
Yaprakların gözyaşı dökülürken bekledim.

Hep bekledim yolunu,ümidi yitirmeden.
Izdırabım ruhumu eritip bitirmeden.
Emaneti alarak Azrail götürmeden,
Damarımdan kanlarım çekilirken bekledim.

Ümitsizce bakarak tozlu tozlu yollara,
Serçeleri izledim sekti daldan dallara.
Senin yerini sordum selam almaz kullara,
Dermanım bitip yere yıkılırken bekledim.

Son arzumu sordular: Seni görmektir,dedim.
Yağmurla gelir diye,baharları bekledim.
Yağmur bitti,kar bitti seni hiç göremedim,
Tarlalara tohumlar ekilirken bekledim.

Birbiri ardı sıra gelip geçti mevsimler,
Şarkımız unutuldu,unutuldu isimler.
Baka baka eskidi siyah-beyaz resimler,
Hayallerim buruşup bükülürken bekledim.

Dağların tepesinden güneş kaç kere aştı,
Bekleyenler kavuştu,sevenler kucaklaştı.
Ümidim bitti artık,vuslat çok uzaklaştı,
Zorkun’da “Göç ateşi” yakılırken bekledim.

2000


Enver Üste

[jockeя]

B e n i A r a
Yaptığın yanlışı anlarsan bir gün,
Beni yaşanmamış çağlarda ara.
Bir bülbül misali gülüne dargın,
Beni viran olmuş bağlarda ara.

Bir gün pişman olup acı çekersen,
Fırtına biçersin,rüzgâr ekersen.
Gizli gizli yollarıma bakarsan,
Karı hiç kalkmayan dağlarda ara.

Sırdaşından bile sorama beni.
Hayalinde bile sarama beni.
Düğünde,bayramda arama beni,
Sudan yeni çıkmış ağlarda ara.


Enver Üste

[jockeя]

Babacığm
Dökeyim derdimi ben sana bir bir,
Hallerim nicedir, gör babacığım.
Tanrı böyle yazmış,günah kimdedir?
Her kulun bir derdi var babacığım.

Kaderim yazılmış doğuştan kara,
Dizilmiş yoluma dert sıra sıra,
Yüreğim yansa da uzansam kara,
Aniden oluyor kor babacığım.

Geçti bunca sene gülmedi kader,
Kimi candan sevsem, kalleşlik eder.
Biçare haldeyim, oldum derbeder
Benim yaralarım sar babacığım.

Çok zaman hatalı yaptığım işler,
Çekip atılmıyor çürüyen dişler,
Korkulu,kabuslu gördüğün düşler,
Gerçek değil, hayra yor babacığım.

Bir zalime gönül verdim yar diye.
Vefasızlık gördüm,bilemem niye?
Bundan sonra artık aşka,sevgiye,
Beni inandırmak zor babacığım.

Enveri’nin derdi saymakla bitmez.
Sizin özleminiz içimden gitmez.
Uçuruma düşsem elimden tutmaz,
Buna da denir mi yar babacığım.

1969 Pozantı


Enver Üste

[jockeя]

Bahar Havası
Gene geldi bahar ama neyleyim,
Ele gülen bahar bana kış olur.
Her gelişte dertler katar derdime,
Bütün arzularım,hayal düş olur.

Istırabım artar gelince bahar,
Bana zindan dünya,ele gün doğar.
Hava hoş görünür ama kar yağar.
Kör ******* bana arkadaş olur.

Çiçekler açılır,uçuşur kuşlar.
Ele neş’e bana ıstırap başlar.
Uykumu zehreder kabuslu düşler
Defterle kalemim tek sırdaş olur.


Enver Üste

[jockeя]

Bana Kefen Ol
Somurtkan yüzlerden usandım,
Şen ol.
Yanayım gam değil,
Yakanım sen ol.
Her bakışımda seni göreyim aynada,
Yüzümde ben ol.
Hiç bakmam sevdiğim hoyrata yada,
Benimle ben ol.
Seni dünyalarca seven ben gibi,
Sen de seven ol.
Öleyim uğruna asla gam değil,
Yeter ki sevdiğim bana kefen ol.


Enver Üste

[jockeя]

Başka
Dünyadaki insanların,
Eli başka, yüzü başka.
Farklı yaratmış yaradan,
Kaşı başka, gözü başka.

Benzemez biri birine,
Özense de diğerine,
Geçemez asla yerine,
Parmağının izi başka.

Aynı olsa da isimler,
Farklı farklıdır cisimler,
Asla karışmaz resimler,
Her insanın pozu başka.

Kimi kısa kimi uzun,
Soğuğu üşütür buzun,
Sesi hoş ama kopuzun,
Gizlice’nin sazı başka.

Dünyanın tüm şehirleri,
Hayran bırakır bizleri,
*******i-gündüzleri,
Adana’nın yazı başka.

Kimi kalmış yokta,darda,
Çiçekler üşür baharda,
Milyarlarca insan var da,
Enverî’nin sözü başka.


Enver Üste

[jockeя]

Benim İçin Yaşarmısın
Bir gün karşına aniden,
Çıkıversem şaşar mısın?
Ölüyorum yetiş desem,
Yalın ayak koşar mısın?

Senin için beter oldum.
Hiç yanmadan tüter oldum.
Tüm gözlere batar oldum.
Aşkım ile taşar mısın?

Sende kaldı gönlüm bağı,
Gelmesin ayrılık çağı.
Kavuşmak için karlı dağı,
Düşünmeden aşar mısın?

Aşkın ile taşıyorum.
Sana doğru koşuyorum.
Senin için yaşıyorum.
Benim için yaşar mısın?




Enver Üste