Şafağa Alışık Ölümü Bekler Gözlerim

[LeGoLaS]

Şafağa Alışık Ölümü Bekler Gözlerim
Şafağa Alışık Ölümü Bekler Gözlerim
Lütfen bir daha doğma güneş.
Başka bir gün olmasın,
Düşler gözlerim asla açılmasın.
Ölü bedenim asla ıslanmasın.
Örümcekler avsız yaşasın,
Kelebekler uçmasın ne değişir?
Söyle hayat bir daha gülümsemesem ne kaybedersin?
İstediğin bu biliyorum ama
Palyaço gülümsemelerim duramaz oldu yüzümde.
Hıçkırıklarımda boğuldu kahkahalarım…
“Gülümse küçük çocuk,
sen hep gülümse.”
Söylesene ne kaldı gülümsenebilecek!
Yalanların acı veriyor artık,
Dayanamıyorum.
Yalan oyununda kaybettin hayat,
Ama söyle neden mutlu değilim?
Kurumuş bedenim kaç topu daha çevirebilir.
Bıraksam yalnızlığı,
Atsam uzaklara!
Fırlatsam acıyı,
Kaçsam karanlığa!
Söyle neden kontrol bende değil?
Bırak iplerimi artık,
Ben seninkileri bıraktım korkma!
Sende düş artık yalnızlık!
Şafağa alışık gözlerim,
Bekler oldu ölümü.
Çürümüş kalbim yuva oldu evsizlere!
Kaç kişi daha sığınabilie söyle?
Söyle artık hayat.. bir kez olsun cevap ver!