Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

A... benim yangın yüreklim
Yangın yerindeyim
A... benim yangın yüreklim
Bilmez misin ne haldeyim
Yastığım, ranzam, zincirim
Bekle beni bir sabah
Belki Çıkagelirim,
Gelirim gelmesine ya..!
Ne derler sonra bilmez misin
Mahalleyi eşkıya bastı
Haber edin jandarmaya diye
Avazı çıktığı kadar bağırmaz mı
Ödlek baban,
Jurnalci abin
Vede dalkavuk komşuların,
İşte böyle yangın yüreklim
Bilmez misin seni
Ne çok severim ben
Bir kez bekle de yeter,
Tunçtan bir heykel olurum, evinizin karşısında
Yani bir kez gel desen
Arzın merkezine gitmez miyim bu yerden
Seni bekliyorum desen,
Kollarıma bir çift kanat takıp
Uçup sana gelmez miyim
Yani gelsem ne yapacağız,
Kırk gün, kırk gece davul mu çalacağız,
Zaten çıktı adımız dokuza
İnmez sekize
Bizde sana uygun kız yok demezler mi
Aksini düşünmek,
kurgu film olurdu herhalde
Şimdi senin olmadığın yerde
Yani bir yangın yerinde
Hep seninleyim
Gecemde, gündüzümde
Yıldızları tutup indirdiğim saatlerde
Sigarayı üç pakete çıkardığım günlerde
Akrebin ense kökümde gezdiği yerlerde
Bir ziyaret saati öncesinde beklerken seni
Sanal bir beklentide
Yüzde yüz gelmeyeceğini bile, bile
Yatırıp gözlerimi, gelen her ziyaretçiye
Seni bekliyorum,
Gel diyeceğini beklediğim saatlerde
Bir isyan büyüyor boynumun hançeresinde
Bir yangın çıkarıyoruz, en uzun maltasında cezaevinin
Tüm içimdeki öfke sensizliğe aslında
Çaresizlik boynumuzda asılı bir engizisyon çağ nöbeti
Ve ben sana kaçıyorum,
Sensizliğin olduğu her yere
Gelde çık işin içinden
Gelde bir intihar yalnızlığını çıkart boynumun ağrısından
Duvarlara çizdiğim resminin fırçasından
Bir yol çizip sana geleceğim
Vermeseler de seni bana
Son şansımı deneyeceğim…………!


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Adımı bilinmeyen kuşların kanatlarına yazacağım,
Adımı bilinmeyen kuşların kanatlarına yazacağım,
Ne kadar bulut varsa toplayıp gökyüzü düşlerinden,
Bütün uçurumları ezberleyeceğim
Daha da yakından izleyeceğim göçmen kuşlarını

Gökkuşağı paletim,
dokunup fırçamın ucuyla,
yalnızlığımı bekleyen resimler çizeceğim sulara,
hazan, dudaklarıma yapıştırılmış bir şiir olurken,
korkusuzluğun adını yazacağım yüreğime yeniden,

biliyorum, zordur elbet üstüne, üstüne gitmek kışların
urganda var işin içinde,
duvarları çekmekte var üstüne,
Ama İllede oturup bir gurbet türküsünün gölgesine,
Elime saz alıp çalmayacağım,
daha da derinlere ineceğim şiirle,

Adımı bilinmeyen yağmurların damlalarına yazacağım,
Ne kadar yıldırım varsa toplayıp bulutlardan,
Kartal gözlerinde bakacağım kente tepelerden,
Siyah, beyaz fotoğraflardan çıkartıp anılarımı,,,

Adımı uçurum kenarlarında açan çiçeklere yazacağım,
Tüm sevda türkülerini toplayıp gönül bahçelerinden
Elimde bir çomak, sevdamı tanımayan,
Tüm kuşların yuvasını bozacağım,
Bavulundan çıkartıp bozulmamış mavileri
Yeniden, gökyüzüne salacağım,

Ve Adımı benimle bilinen sevda türkülerine yazacağım,
Kelebek, kelebek dokunup yalnızlık merdiveninden inenlere,
Ay düşmesin diye kuşların kül renkli düşlerine,
nihayet ben,
Kendi yokuşlarımı tırmanırken genç,
bekleyişler kulaklarıma
Tozdan kaldırılmış cesetler taşırken,
şahit olmasın ölümüme
Mor renkleri erguvan ağaçları
yırtıp yalnızlığını meçhul
Anıt heykellerinin,
sokak başlarına ejderha kesmiş korkuların
Biyografisini kundaklayıp,
Kendi ellerimle taşıyacağım cesedimi…
Ve adımı serviler içinde
Bir taşın üstüne yazacağım..
Bir dua etmeden geçenin,
Gırtlağını sıkacağım….
Mesela yada mesela sız…


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Acı duyma frekansıma girmemeli ucuz müşteriler
Artık gökyüzü sağır,
Hantal kuşlar biriktirmiyorum cebimde,
Saldım gitti
Akıp giden deli bir ırmağa ömrü
Oturup çiçeklerin vitrininde
Düşler kurmaktayım
Uzunca zamanlara ait,

Yaşamak
Bavul dolusu resim iken
Uzak diyarlara hükümlü
Başımı ağrıtacak,
Cümleler kurmaktayım şiir üstüne

Bana bahşedilen yüzümün tuvaline,
Hayat kendi fırça darbeleriyle,
Yılların haritasını çizerken,
Çamurdan yapılmış gövdemle,
Bir idamlığın müebbet faslında,
Sabrın ağlarına takılan bir yunus misali,
Tekrar serbest bırakılmanın
Hazzını yaşıyorum

Artık tutsağım beynime…
Bedenim özgür..
Dudaklarıma vurulan pranga kayıp,

Konuşmak suç, susmak bana ayıp,
Ne yapabilirim böyle başımı göklere uzatmadan
Kendi kuytu yalnızlıklarıma mı çekileyim,
Kalın kışlık paltoları giyip sırtıma,
Üşüyen kelimelerden arındırıp beynimi,
Esrarımı kucaklamayan yer çekimine karşı,

Damarlarımda dolaşan ütopik sevdalar değil,
Ben kendi bedenimle çıkmalıyım miting meydanlarına,
En güzel yerinde koparsa kopsun, bu film,
Drağmalardan kurtarmalıyım
Yazdığım tüm didaktik şiirleri,
Acı duyma frekansıma girmemeli ucuz müşteriler,


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Ağzımda narin bir kelebek ölüsü,
Tek tabancayım,
Baruttan yapılmış bir öfke taşıyorum
Öyle olur olmaz şeylerden korkmuyorum,
Bütün dağlar benim,
Şehir ürkütücü bir yalnızlığı yıkarken düşlerime
Ağzımda narin bir kelebek ölüsü,
Çığlıktan dudakları uçuklamış çocuklara
Sığınak yüreğim,
Birde başucumda Kerbela,
Süt yerine kan içtiğim oluk
Ah bedenim
Bir dervişin halvet hallerine tutulmuş yangın.
Çölde ceylan vurur terim
Günüm düşmez güneşe,
Ben bu ömrü nasıl sığdırırım
Yusuf, suz kuyulara
Bela Kaf dağını beklemez
Ankalar düşerken yastık altlarına,
Dudaklarıma payidar
Bir ağ örmeliyim mağara önlerinden,
Bıçaklarla yarılan tufanın ağzından
Bir gül koparmalıyım sevgiliye

Başucundayım,
Kendini ölüme adamış adamların
Ne yoksulluğa yerinmişler,
Ne sevinmişler zenginliğe,
Mertliği damıtarak
Çiğdem görmemiş kentlere,
Kanlı sınır boylarında
Kaçırmamışlar uykularını,
Şimdi çık Dağıstan’a, çeçenya dağlarına,
En yüksek kayalarında
Şamil’den utanıp uçmaz kartallar
Siz şekerden tanrılarınızı yiyin hubelin torunları,
Benim hüznüme, havada kuş
Irmakta balık iştirak eder,
Dağda kartal utanır benden
Azıcık uzatsam korkularımı gölgeye,
Denize at süren binlerce Fatih gelir kıbleden
Ne zaman
Kıblesiz bir rüzgâra takılsa gülüşlerim
Ötüken’den Estergon’a
Kürşad’lar dökülür yollara

Doğunun feryadı yanan ırmaklar döker içimize,
Keyfin estetiğinde kaburgaları kırılmış batı
Ağzımın kıvrımlarının uzaklaştırılırken Hıra
Mavi bir yalnızlık eşlik eder eşkıya yaralarıma.
Uzun kâbuslar düşer ürkütülmüş sabahlarıma,
Kim temizler alfabemi
Uçurumlara miras kalmasından.
Her yusufçuk masalından
Mazbatamı aldığım günden beri,
Gökler kurşun yarası,
Barut kokusu yerler,
Kaçıp giderken ceylanlar gözlerimden
Bir muamma çığlığında
Yüzüme patlayan menekşeler olmasa hani.
Kirli bir zamanla hemhal oluşuma,
Amele olur sadakatsizlik.

Kaç duvar yıkarız böyle,
Ekmek ve özgürlük kavgasında
Sen adına ziyanı yok dersin,
Ben nefes almadan seğirtirim zemheri işgaline.
Martılar büyürken uzayan saçlarımda
Başkaldırı şiirlerim nakarat olurken
Yunus Emre dilli çocuklara.
Göğsüme ürkütülmüş rüyalardan an gelir daralırım,
Gömleğimin yakasına bağdaş kurup oturan haydutlarla savaşırım,
Bu şehir ahalisinin efendileri kundaklarken soframızı,
İn cin top oynar yağmurlarla kesilirken başımız
Biz hala emr-i bil maruftayız
Takarız yıldızları ahizesine göklerin.

Asılmış bir adam silüyeti düşerken çatıların kefenlerine.


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Ah can …(2)
Ah can…
Nasıl anlatsam sana
Yaşadığım o cehennemi,
Neler, neler gördüğümü,
Nelerden neler çektiğimi

Ah can…
Nasıl anlatsam
Nasıl anlatabilsem
Günüme pranga vuran elleri
Sorguda adam öldüren katilleri,
Nasıl, nasıl anlatsam,
O kalleş eylülleri,

Ah can…
Niçin arayıp sormaz oldun,
Sende mi kapıldın anaforuna katil urganların
Seninde mi takıldı saçlarına hain sonbahar,
Seninde mi bakışların tutsak edildi güne,
Seninde mi kesti yolunu taş duvar
Bana gelmene engel mi var.

Ah can…
Sende mi tutsak oldun sevdana
Sana damı bir yol çizdi süngüler,
Zindanlara çıktımı bir gece yolun,
Karanlık odalarda yapıldı mı sorgun.

Ah can…
Nerdesin, nerelerdesin
Kötü şeyler geliyor aklıma
Hiç bellimi olur o katil rüzgar
Seninde saçlarına bir ölüm takar
Çekip alır seni aramızdan
Genç yaşta toprak olur can,
Günü mızraklayıp güne ölüm ektiler
Katil eylüller sana kefen biçtiler,
Söyle can söyle
Nerdesin Allah aşkına
Kötü şeyler geliyor aklıma
Bellimi olur o katil rüzgar
Seninde saçlarına bir ölüm takar..

[GooD aNd EvıL]

Ah can..!
Ah Can..!
Hiç sormaz oldun halimi
Epeydir gelmez oldu haberin
Sağmısın, ölümüsün bilmiyorum
Ah can..!
Biliyor musun ne haldeyim
Tepe taklak dünya beynimde
Bağlar, bahçeler, köyler yok
Gezip dolaştığımız o yerler
Yüzdüğümüz o ırmaklar yok
Yada erik çaldığımız o bahçeler
O sarı saçlı kızlar yok
O gülyüzlü nineler
Ak saçlı dedeler yok
Ah can..!
NERDEYİM BİLİYORMUSUN
YIRTIK BİR GÖKYÜZÜNÜNÜN
KURŞUNLARLA ISLATILDIĞI
KATİL BİR SONBAHARIN
SAÇLARIMA TAKILDIĞI
UZAK BİR YERMİŞ BURASI
EYLÜLLERİN ADAM ASTIĞI
Ah can..!
Zaman yok
Çok uzaklarda diyorlar
Mavileri de silmiş süngüler
Bu yüzden uçmaz olmuş kuşlar
Söylemez olmuş beni türküler
Bir varmış bir yokmuş
ÖMRÜN EN GÜZEL ÇAĞI
KANLI BİR SONBAHARMIŞ
Ah can...!
Bu yılda senden haber alamadım..
Bu sekizinci senemde
Gelmez yarını beklerken hücremde
Geçip gitti mevsimler
Bir yarada sen açma sinemde
Ah can..!
Ya bir selam gönder
Ya bir haber
Kalkıp sana gelemiyorum..
Zincir, zincir ufuklar
Ellerinde kanlı urganlar
Şafakta adam asarlar

Ağlamak nisan yağmuru değil gözlerimde
Zamanın hükmü bu kurşunların ıslattığı
Sevdamın içimi cehennem gibi yaktığı
Geçilmez yollardan geçtim bir gece gülerek
Yanaklarımda ölümün parlaklığı
Alnımda duru şafakların aklığı
Bir gökyüzü istiyorum,
Süngülerin adam asmadığı


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Ah kim tutabilir beni, atım Burak
Ah kim tutabilir beni, atım Burak

Gök gri küllerinden arındı,
Silkelenip kuşlar döktü yeryüzüne,
Karabasan düşler çoğaldı evlerin içinde,
Komşudan komşuya gidemedi akıl,
Yaya kaldı dostluklar insanın rıhtımında,
******* leylek boyu uzadı
Sabahlar bir gül tedirginliğinde uyandı
Her şey darmadağındı

Güneş utancını gün boyu sakladı
Gizlenip bulutlar içine
Fırtınalı bir resim çoğaldı yüreklerde,
Ürkeklik taştı yüzümüzün renginden,
Çakıl taşları ayakkabı oldu ayağımıza,
Felaketler çoğaldı parmak uçlarımızda

Ay dökeriz sulara suni bir yakamoz olur,
Kentleri taşırken cebimdeki erik ağacına,
Akasyalar çiçek açar boynumun ağrıyan yanlarında,
Bakır bir leğen içinde toplasam memleket türkülerini,
Cesur savaşçılar dökülür ceketimin kol düğmelerinden,
Yerde kan görsem üşürüm akşam olmaz gözlerimde,
Tüm anıları dinamitliyorum göğüs kafesimde,
Kötü şiirler yazıyorum,
Yazdığım müsveddeleri yırtıp atıyorum,
Gecenin kırıklarını topluyorum yüzümde
Sabah aynalara baktığımda,
Tekrar topluyorum müsveddeleri yerden,
Yeniden yazıyorum bir şiiri binip imge atlarına,
Ne varsa saldırıyorum aşka boyun eğmeyen,
Bir kez olsun çıkmıyor ağzımdan diz çöken bir deve,
Gemiler geçiyor saçlarımın üstünden beyaz yelkenlilerle,
Felaket tacirliği yapmıyorum takvimlerden dökülen
Cesetlere, kent intiharlarını artırırken soysuzlaşıyor insan,

Adım sevda, yolum uzun, yolum sonsuzluğa,
Ne yedi başlı ejderha tanırım, ne omuzlara düşen karga burun,
Kırdım kaburgasını duvarların, bu sürekli hükmüm,
Firavuna Musa olmaya gidiyorum, Kabile Habil,
Ah kim tutabilir beni, atım Burak,


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Akıbetimiz taş kesilmiş kentlerde bavul dolusu resim
Burnumu üzerine düşen çığlıklardan koparıp
Bir meydan kürsüsünden sesleniyorum intiharıma
Akıbetimiz taş kesilmiş kentlerde bavul dolusu resim
Ölüme tenzilat,
Bir kravat tak diyor yakasız gömleğime
Selimiye kışlasında kendini
Tanrı sanan bir pervasız
Bir devrin panoramasını çiziyor hafızama
Acı duyan bir insan oluyor
Duyma frekansımız
Taş duvara çarpıyor sevda türküleri
Bir yanımız taş kesilmiş kentlerde bavul dolusu resim
Bir yanımız bant yayın yeşil vadilerden
Saçlarımızda uzadı gecenin çığlıklarında
Ve kimse duymadı tırnaklarımızın
Nasıl uzadığını
Şimdi zaman bir İstanbul vakti gıcırdar
Taş basması düşlerimden
Yasak artık Leylalar
Tek bir Leyla’da mecnuna
Beyaz bir gül sabahlar şimdi seherimden
Dikenli bir akşam kopar mahmuzlarından
Kayar bir yıldız gibi öksüz anılarıma
İz süren bir avcı estetiğinde gözlerim
Evet, acının tarifini yapabilirim
Müsvette şiirlere
Belki biraz daha genişletmeye mahpesi
Burnumun ucundan
Güzel sözü de tarif etmek isterdim
Sözü bilmeyenlere
Hep kin olmadı elbet benim lügatimde
Yunus’ça da sevdim ezelden ebede gülleri
Ama oldum olası sevmedim
Şu Neron yalnızlığı dökülen mahpesleri
Ve ne zor şeymiş tanıdık bir yüzde görmek
İhaneti brütüsten
Artık ölümünü bekliyorum dostlarımın
Ve belki bu yüzden unuttum
Yalnız cesur olmayı
Burnumu üzerine düşen çığlıklardan koparıp
Bir meydan kürsüsünden sesleniyorum intiharıma
Akıbetimiz taş kesilmiş kentlerde bavul dolusu resim


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Akrebin nikahını bozup yelkovandan
Bitmez sanılan muammalı bir dekordur hayat,
Sukutun penceresinden kafayı dışarı uzatıp,
Neler oluyor yahu demek de değildir hayat…

Yazılması oldukça zor bir şiire başlıyorum,
Ismarlama tebessümleri silip çehremden,
Evlerin bacasından içeri girmiş yıldırımlara
Yaslıyorum omuzlarımı,
Usul, usul ıslatıyor yanaklarımı güz yağmurları,

Ve ben kendi aklımla firariyim bedenimden,
Teslimiyet ıspanak fiyatına satılmıyor yüreğimde,
Bayrağımın renginde bir kefen düşlüyorum,
Ömrün jübilesine, son veda törenimde…

Bir nazlı ceylanın iki kaşı arasında, yanan
Kırmızı yeşil lambada, trafik akışımıdır zaman,
Ahlarda…inleyip, vahlarda konaklamak mıdır hayat,

Şimdi kalkıyor uçağınız amazondan,
Çocuklar uçurtmalarınızı hazırlayın,
Bavullarınıza yerleştirin en tatlı anılarınızı
Kör bir inatla kesin dudaklarınızı,
Fırtınalı şarkılarla boyayıp ayaklarınızı,
Kirletmeyin, kendi duvarlarınızla örün,
Sevginin kırılgan aynalarını


Gururun tepesinde alnıma yıldızlar dökerken gökyüzü,
Namluya sürdüğüm binlerce direniş şiiri beklerken tetikde,
Akrebin nikahını bozup yelkovandan, kimsecikler duymadan,
Neler uydursak mazeretlerimize,
her şarkının notası noksan
Diyerek,
şeytanının saksofon çalışına tamburayla iştirak etmek midir,
Ağrılarımıza tuz basarak iradesiz kabullerimizde uzatmalı zaman mıdır hayat
Sınıf arkadaşlarımızın çatık kaşlarında hazine aramak mıdır hayat,
Bir cellat satırının boynumuza inmesini beklerken geçen anımıdır hayat
Nasıl çatlar toprakta tohum,
Dilini yutan fil, kendini sokan arı,
Gece altına kaçıran çocuk, toprağa girmek istemeyen ölü, ölüyü bekleyen böceklerin düşü,

Bir mezarcının duası, “Allah’ım hayırlı işler nasip eyle’ bir bombanın tepesine
Düşmesini bekleyen hiçbir şeyden habersiz çocuk, gıyabında yas tuttuğumuz
Sevinçlerin logaritması,
Vuslatı olmayan vedalar mıdır hayat…HAYAT NEDİR…

İncir yaprağına bürünüp çarşı Pazar gezmek midir sokaklarda,
Yada kafayı koyup yastığa, bir harp kahramanı mı olmaktır..

Hayat bir marangozun elinden çıkan tahta tabut içinde mi başlar,
Karanlık bir odadan cehennemi görerek ağlamakla mı başlar…..
ŞAİR SEN NE DERSEN DE HERKES KENDİ HAYATINI YAŞAR,
ANLATTIĞIN HERKESİN ANLADIĞI KADARLA BAŞLAR…


Lütfi Kireçci

[GooD aNd EvıL]

Asr-ı saadetten bir gül düştü sehpaya Adı hubeyb
Senin boynuna takılan halka
Miracındır Hakka
Asr-ı saadetten bir gül düştü sehpaya

Adı hubeyb
Ashabı suffadan,
kur-an öğreticisi hafız.
Sehpada ilk Müslüman…
İki rekat namaz
Ondan bize kalan
…………………………………
Hile ile pusuya düşürülüp öldürülen
On Müslüman
Ashabı suffadan…
Bir yüzü insan
Diğer yüzü şeytan
Geldi huzura üç beş adam,
Dediler bize öğretin kur-an
Çıktılar yola,
Başlarına gelecek şeyden habersiz
İslamı öğretmekse bir heyecan,
Geldiler “reci”denilen yere
Karşılarında iki yüz çete
Tepeden tırnağa kuşanmışlar pusatları
Beyinlerinde ebu cehil putları,
Mekkeli müşriklere para karşılığında
Satmışlar Müslümanları,
Ancak kafile başı Müslümanların asim
Müminleri müşriklere edemeyiz dedi teslim,
Sizi öldürmeyeceğiz
sözlerine inandı zeyd ve hubeyb
Teslim oldular, bağlandılar,
Mekke müşriklerine satıldılar.
Asim ve arkadaşları şehit edildiler,
Asımın kafasını istedilerse de müşrikler,
Arılar ordusu üşüştü cesedin üstüne,
Kimse yaklaşamadı şehide
Kafirler sordu zeyde
Hayatını bağışlayalım bedeli muhammedin kafası
Olmaz dedi zeyd..
diken bile batmasın onun ayağına
Ben dedi..ölürüm onun yoluna
Acımasız bir şekilde katledildi zeyd..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,
gri bulutlar çöktü Mekke dağlarına,
kuşlar çaresizliğin adresinde uçup durdular,
ağlamayı kesmedi gün boyu kundakta çocuklar,
güneş gün boyu mızraklarını hazırlayıp durdu lakin,

kargalar meclisinden darağacına çıktı hüküm,
bir şizofren insanlar topluluğu yüzlerinde dolaşan
bir istihza nöbetine sığınak bulamazken,
kurulan dar ağacında bir sahabe adı Hubeyb

izin isteyip kıldı iki rekat namaz,
boynunda ip celladı cehiller, ah cehiller
bilselerdi ki boynuna takılan halka
MİRACINDIR HAKKA
Dininden dön dediler,
Ve şunları söyledi HUBEYB

“ben Allah yolunda Müslüman olarak öldürülürken
canıma ne suretle kıyılacağına ehemmiyet vermem,
benim ölümüm hak teala uğrunadır ve o dilerse
benim tarumar olan vücudumu mübarek kılar…”

Kuran öğretmeye giderken çıktı sehpaya
Selam verdi resulü Kibriya’ya
Ve aleykümselam dedi resul…
Ve ekledi..
HUBEYBİ ASTILAR…………………………………….!

SENİ VE SANA ZULMEDENLERİ UNUTMADIK
UNUTMAYACAĞIZ, UNUTTURMAYACAĞIZ,
TEŞHİR EDECEĞİZ,,,NESİLDEN NESİLE ANLATACAĞIZ…
SENİ UNUTMAK TÜKENMEKTİR..YA HUBEYB (R.A)
.................................................. ..............................................


Lütfi Kireçci