Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Acının Dokunuşu
Bu gece üstüme sensizliği örttüm.
Tüm çarşaflarda izlerin kalmış.
Adeta kokunu öpüyorum.

Dudaklarımda acının dokunuşu.
Nereye baksam,
Yılgın bir deniz.
Limanı bulamayan gemiler.
Yolcusu olmayan biletler.
Sessizliğe gömülen bakışmalar.

Ayrılıktan takvim yaratmışsın.
Günlerin vefasızlığa düşmüş.
Seni seven yüreğimi,
Hor görmüşsün.

Benim gecem ise,
Sabahımı kovalıyor.
Zamanım, sensizlikle yarış ediyor.
Şimdi uykusuz gecenin ardından,
Kapı önünde seni bekliyorum.
Kucağımdaki güllerle.
Yalnızlığa sataşıyorum.
Oysa sen,
Beni görmüyorsun.
Bir yabancı gibi,
Uzanıp güne karışıyorsun.

Şimdi inatla sensizliğe bakıyorum.
Ay çiçeğinin güneşe bakışı gibi.
Seni gördükçe,
Kendimde soluyorum.

Olsun sevgilim.
Senin ruhun sağ olsun.
Birliktelik yeminlerini tutmasan da,
Canın sağ olsun.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Açık Düğmeler
Bugün,
Geçip giden yıllarıma bakıyorum.
Karanlık gibi huzuru arıyorum.
Sabahı olmayan güneş gibiyim.
Ben ölümü kendime ekliyorum.

İçimde dolanan yıldızlar var.
Her biri,
Sana bir pencere açıyor.

Bu genç yaşta,
Yaşlılığın yakasına düşmüşüm.
Yıllar gömlek gibi.
Açık düğmeleri,
Ayrılığı kapatamıyor.

Yine de umudumda bir sen bıraktım.
Belki geçmişimdeki koku olursun.
Belki de, akıp giden bir dalga.

Bilemiyorum sevgilim.
Ne yazsam,
Kadehim boş kalıyor.

Anladım ki,
Yaşamdan iplik gibi kopmuşum.
Üzerimde siyah akbabalar.
Parça parça seni koparıyorlar.

Yarım kalmış bir bedenim var.
Ama beden,
Ölümde ne işe yarar?
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Adı Sen
Adı sen olan aynalar,
Yüzüme bakamazlar.
Başım ağrıyor, gülün içinde.
Dikenlerle sevmek var.
Her hatanla doğru olana gitmek var.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Ahlak Tuzakları
Şimdi,
Ağlayan yanık tenlerime bakıyorum.
Her şey,
Bir sorgu denizi.
Üzeri kana bulunan,
Gece elbisesi.

Bak, içimde derin bir insanlık.
İçim içime kanıyor.
Yaralı serçelerin kanat diken uçuşlarında,
Zamanı olmayan düşlerdeyim.
Solgun yüzümdedir, emsalin.
Ve bana bir hançer gibidir,
Davranışların.

İçimizde yorgunluk buldum.
Her şey,
Senden kalma bir pusu.
Yitik aşkların karanlık tutamları.
Kırgın gözlerde büyüyen salıncaklar gibi.

Mavinin ölüme doymadığı yerde,
Ben ısrarla,
Ayrılığı haykırırım.
Doğacak güneş bulutlarında,
Gölgeleri avlamaya çıkarım.
Yenilmiş dağlardan,
Üstüme karlar dökülür.

Bitmez, benim yazılarım.
Hayat boyu uzayan ******* gibi.
Üstüme nankörlük döküldükçe,
Ben kanatlanan şahin olurum.
Kavgamda, gökyüzünü avlarım.
Pençelerimle,
Tükenmeyen yalanlarını yırtarım.

Sessiz bir yemin gibi içimdeyim.
Kendi kendime her yerin çağlayanları.
Yürek dolusu fısıltılarda,
Ayağımızdaki gün ışıklarındayız.
Soruyorum, kendi baharıma.
Gölgeye kusan deli yosmalara.
Ve insanı aldatan,
En büyük ahlak tuzaklarına.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Akıl Bozgunu
Ellerimde yarım kalmış bir gökyüzü.
Yağmurlardan yalnızlık akıyor.
Güneşten firar etmişim.
Bütün ışıklar ceza gibi.
Gençliğim aşka yenik.
Her gün seni düşünme çabası.
İnsanlar halden anlamaz.
Yıllarım öksüz çocuk gibi.

Gözlerinde karanlık gördüm.
İşte ben,
O karanlığa aşığım.

Sevdanın fırtınası dinmiyor.
Denizlerimi kaybetmişim.
Şimdi rast gele bir limanda.
Yıllarımı avlıyorum.

Aklım bozguna uğramış.
Hayaller seni göremiyor.
Terk edilişin vadisindeyim.
Nehirler umut vermiyor.
Artık karamsar bir dünyadayım.
Sevinçlerime ateş düşmüş.
Sevgim kadar suç işlemişim.
Cezalarım koynuma düşmüş.

Yazgının çizgisi senden de ince.
Her şey, bir yumak gibi.
Sana uzanan ellerim,
Rüya gibi.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Aklın Boşlukları
Kırılgan bir mumum gövdesinde,
Aşkın derin bir yansıması vardı.
Gölge yoktu, kederde.
Her şey gün gibi açıktı.
Ayrılık gibi çıplaktı.
Ve doğumunu tazeleyen,
Ölüm desteleri gibiydi.

Sessizlik günahı arıyor.
Her kavgada bir suskunluk.
Her yeminde konuşmayan yarınlar.
Ve gününü gün eden,
Dipsiz bir gençlik.

Sormak gerek.
Hatta anlamların ötesine geçmek gerek.
Kurşun gibi solgun.
Vicdan gibi ağırdan almak gerek.
Rüzgarın son dansında,
Aşka sarılmak gerek.

Hepimiz çiçeklerimizin içinde,
Güllerin şafağındayız.
Geleceğin enginliğinde,
Usta bir kehanetin içindeyiz.
Ve bir gönül gibi,
Aklın boşluklarını avlıyoruz.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Alçak Sevinçler
Artık seni göremiyorum.
Bakışlarım ıssız bir akvaryum gibi.
Balıklar hayatımı yemleniyorlar.

Artık seni duyamıyorum.
Susmuş sırlar gibi,
Seni içimde taşıyorum.
Olur da bir gün,
Belki geri dönersin.
O zaman,
Ayrılıkta bulduklarım,
Sana ikramım olur.

Artık seni konuşamıyorum.
Her yanımda anlamsız gülüşmeler.
Sevinçler ne kadar da alçalmış.

Artık seni yaşayamıyorum.
Gözler, kanın vadisine inmiş.
Yüzüm, harabelerde geziniyor.
Sancı gibi içimdesin.
Günler, umut vermiyor.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Alem
Ağıtlar yakılıyor, ölümüne.
Bir parça sevgi uğrunaydı, her şey.
Bak, her yanım ağlıyor.
******* beni süpürüyor.
Umutlarım akıyor, cansız bedenine.
Sana can katmak için.
Her yol, seni bulmak için.
Aydınlansın, tüm bedenin.
Yeni bir ülke olalım.
Dünyaya sığmayan topraklarımızla.
Bir sevgi olalım.
Aşıkların dayanamadığı.
Bir insan olalım.
Ölümün olmadığı bir dünyada.
İçimizdekiyle inanç olalım.
Durmasın akan seller.
Baharlar küsmesin bize.
Yeni bir mevsim gibi.
Yeniden hayat bulalım.
Yeni bir dünya için,
Yeniden birbirimizi bulalım.
Sen ile ben,
Hiç sönmeyecek olan yıldızlara doğru.
Ölümün yaşam olduğu aleme doğru.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

An Doğdu
Bu gece,
Sensizliği toplarken,
Çığlık atmayı öğrendim.
Sorunlarım çığ gibi büyüdü.
Pabuçlarım, acıya küçük geldi.

İçimde ses odacıkları.
Bak işte,
Ayrılığın odasına çökmüşüm.
Beni karanlıkla zehirliyorlar.

Ruhumda açık bir deniz.
Dalgalarla sana tutunurken,
Umutlarım karaya vuruyor.

Bak işte,
Sevişmekle yıllar boşalıyor.
Utangaç bir güvercin,
Penceremizdeki yaşama sarılıyor.

Bugün,
Yalnızlığı tutarken,
Sana sarılmayı öğrendim.
Sevinçlerim yaşama kavuştu.
Yıllar dar gelmeye başladı.

Hangi rüzgarın içindeyiz?
Nereye doğru sürükleniyoruz?
Tüm sorular yetersiz kalıyor.
Şimdi aşk zamanı.
Gözlerindeki ayrılığı toplama anı.
Kudret Alkan

[GooD aNd EvıL]

Anıların Basıncı
Kan renginde, mavi şafaklar.
İçlerinde bitkisel dünyanın tercümanları.
Deniz rengine boyanan aldatmacalar.
Çığlık katına uçuşan martılar.

Sessiz iklimlerin yalnızlık boğuntusu.
Yara gibi açığa çıkan rüyalar.
Uyandıkça, teslim olan bir geçmiş.
Gözlerinde çırpınan sorgusal çınlamalar.

Gecenin diz çöküşünde,
Eğiliyor, gözlerindeki ırmaklar.
Bakışlar, denizdeki incilerde.
Her şey, yoklukla konuşur gibi.

İçimde anıların basıncı.
Barometreler, boşluğu ölçüyor.
Elde avuçta hiçbir şey yok.
Sadece yoğunlaşan inanç cıvaları.

Yalnız bir kadehin sisli gürültüsünde,
Tenindeki yıldızlar açığa çıkıyor.
Kirpiklerinde yaşayan yıldızlar,
Yüzündeki kırışıklıklarda tazeleniyor.

Bir cinayet gibi seviyorum, seni.
Bu yüzden, kendime mahkumum.
Bu yüzden, ellerim silahlı.
Anlayacağın intihara düşüyorum.
Sessiz bir voltada,
Titreyen ölümü ısıtıyorum.
Kudret Alkan