Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

-İsimsiz Şiir-

her zaman
daima
sadece...

dur!
başlamadan önce -bir şeylere-
serin bir nisan gününün getirdiklerine
bir kahvelik hatır gelsin aklına
buğulanmayan pencereler
çalınamayan kapılar
apayrı bir uğultu oluşturmuyor mu zihninde
dur, düşün
başlamadan telaşına günün...

her zaman
daima
sadece...

bekle!
parmakların da hafızası var bilir misin
saçların da hafızası var
anısı var yakınlıkların
yankısı var boşlukta
unutulmaya çalışılan
sözümona alışılan...

her zaman
daima
sadece...

yok!
iki kalp atışı uzak değil ki
saatin tiktakları işaretliyor
çiziyor baktığın her yanın
resmini çiziyor olmayanın
kaybolmayanın...

her zaman
daima
iki hece
sadece...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

! Kim Bilir Kalbinizi!

Kim bilir içinizi sizin
Kim çalar kapınızı ansızın
Sürprizler birikmiş bir yerlerde
Sizin adınıza toylar hazırlanmış
Atlar tempo tutmakta heyecana
Kim örer gergefini aşkın

Kim bilir neredesiniz
Hem nereden geldiniz
Kim okur adınızı ezberden
İki gönül, bir bedenden
Farksızmış, sonunda bildiniz!

Kim bilir içinizi sizin, açmadıkça
Kim çalar kapınızı, aşındırmadıkça
Sürprizler, toylar, düğünler
Kim örer gergefini söyler misiniz aşkın
Siz kıskançça sakladıkça...
Sarıp sarmaladıkça...

Kim bilir, kim bilecek!
Kalbiniz kanatlandığında.
Kim bilir, kim silecek
Gözyaşlarınız aktığında...

Kim bilir...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

. Bir Nokta


hadi acı bana
acımaklığın yansısın satırlarında
ne yaptığın gerekmez perde arkasında
görünürlük, yani ki zahirdir içim / işim

hadi hadi, acımanı saklama ardında
hayalden öte, mızrak gibi delsin göğsümü
gök göğsümü
boyut göğsümü
sınır göğsümü
perde göğsümü

az önce o kadar istekli değildin
şimdi biraz daha hırslı olmalısın
tahrik ediyorum işte, niye çekildin
harcamalısın bir yandan acımalısın

duyguların nereden beslenir gülüm
var acımaya devam et, ben meşgulüm
minik bir nokta bulmuşum her şeyin başladığı / bittiği
girecek kadar küçülsem, rezil olmak da kabulüm

hadi acı bana; ateşi bas bağrıma
küçült beni, aldırma göz yaşlarıma...


Akdenizce Siirler Yazilar

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

7, Uyur



ne kadar şuur
o kadar meşhur
şiir


1.

düşler uyudu
bebek gibi dingin
uyanmamacasına rahat

2.

düşe yazdı
bir kaç gülüş
gidince
düşeyazdı

3.

yaza geldi
bahar geçti
yıl/lar geçti
yazageldi

4.

rast gele
kutsal çaba
değil ama
rastgele


5.

sezdin ya
sevdin güya
altı üstü
rüya

6.

sazım tek telli
yazım teselli
turnalarlasın belli

7.

uyursam sonsuzca unuturum
kalbimde uyuturum
titreyişlerini

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

A Canım

Şaştım yine sana
şaştım a canım.

Durgunluğunu hayra yoramadım
Nerede duracağımı bilemedim

Cancağzım

Şunun surasında ne kaldı:
Ya ulaşmaya ramak kaldı,
ya ayrılığa!
Böyle derdim şimdiye dek.
Gör ki halim yaman oldu!

Aştım yine kendimi
Sınırlara sığmadım

A canım!

Seni kandıramam ya,
istersen avuntu say,
azat ettim kendimi..

Ne kendime köleyim artık ne sana..
Ve hürüm kimsenin isteyemeyeceği kadar!

Kuralların beni kapsayamaz
Havsalan beni kavrayamaz
Ne benlik ve gurur,
namus bile bent olamaz!

Cancağzım

Sevda yolu dert yolu.
Bunu baştan bilirdim.
Şaşkınlığım yandığımdan değil,
yanında olamadığımdan!

Koştum yine sana..
Satırlardan geçtim..
Kırk katıra meydan okudum.
Aklım, namusum ve herşeyim
Kaf Dağı'nın ardında!

Kendimi getirdim tek,
bir de yangınımı.

Yanındayım
cancağzım...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Acele Geldim...

acele geldim
acele gideceğim
rüzgarımla arkadaş ol
varsa, kokumla sarmaş dolaş

dinleyemeyeceğim kusuruma bakma
soramayacağım o bir damlayı
iç çekişini
nefes alamayışını
dudağındaki ağlamaklı kıvrımı
kollarımdaki kenetli ellerini
bakışını...

acele geldim
nefes nefese
acele söyle sen de
hadi bir şey söyle
tek bir şey..

bana bir şey söyle içinde sen olmayan
bana bir şey söyle içimde sen olmayan

acele geldim
sen gitmeden gelmeliydim
gitmeni beklemeden..
beklememeliydim sabırla!

acele geldim
n’olur bir şey söyle
içinde sen olmayan
içimde sen olmayan...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Acelem Var

Gölgelerde bıraktım seni ben,
bir elin yasta.

Gölgeler uzadıkça uzadı..

Yoksun..

Aklıma arasıra gelişin var sadece.

Nefesini nefesimde hissedişim...

Hoşgör beni şimdiden.

Hoşgör seversem yeniden..

Ve sevdiğini zannedersem!

Affet. (Acele et.)

...

Acelem var,
telaşlıyım.
Sanki maviye sevdalı bir güvercinsin.
Sanki, habersiz kaldın içimde.
Ve bunun bile farkında değilsin.
Açtım ellerimi bak.
Gör mavileri şimdi.
Gitmeye hevessiz duruşun
ümitlendirmesin beni.
Oyalanma uçmak için.

Başın önünde,
gözün gönlümde mi?
Hafif bir ses mi duyuyorum şarkımıza ait?
Hüzünleri biraz daha mı yaşamaktır son isteğin?

Acelem var,
duymuyor musun?
Acelem var seni bırakmamaya!
Sensiz kalmamaya!

Sessiz ve sakin bir süzülüşle
yap ne yapacaksan.

Ama acele et!

Beni hemen affet!

Beni sensizlik,
seni de bensizlik
öldürmeden...

...

Acelem var,

seni tekrar
bulmaya...
...
...
...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Acı Olacak



bir yerlerde acı olacak
trenin hızlı gidişinden belli
annemle babamın yollamaya gelişinden
pencereyi açamayışımdan
camdaki buğuyu silişimden çabucak
el sallayışlarından belli
ağlayışlarından



bu gidiş çok acı olacak
yutkunmamdan belli
boğazımdaki şeyden boğum boğum
gözümün önünden gitmeyişinden
ağır aksak hayallerinden, renklerinden
griye çalışından yavaşça
takılıp kalışından zihnimde



bir yerlerde acı olacak
bunu yazışımdan belli
kendimi hazırlayışımdan
el sallayışımdan / boşluğa
masamdaki boş vazodan
alnımdaki yazıdan
kalbimdeki sızıdan belli

acı olacak bu gidiş, besbelli...

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Ağlasam Da Burukça...

Ve işte doğaçlama sözler, mükellef tutar
Bir mecburiyet ağı, neye gebe kimbilir?
Kimbilir ne süzülür yürekten neler akar
Kararsızlık, çelişki, aynı mıdır kimbilir?

Dönüşün direncidir; yara ve engel koyan
Bir engerek, bekleyen, arkada sabırsızca
Çakallar bıyıkaltı süzmektedir bir yandan;
İçteki burkuntuyla, beslenirler vahşice

İtiraf ediyorum, dilim varmasa bile
Bekliyorum sessizce, olmayanı yanımda
Kararsızlık burukça, geliyor artık dile
Umudumu duydukça dolaşıyor kanımda

___Direncimin gücünü, hayale ekliyorum
___Ağlasam da burukça, umudu bekliyorum

Fatih Gökler

[GooD aNd EvıL]

Ağlatma Diyemem!

/Yürüyordu.
Çokların, çoklukların içinde,
birlikte, beraberce, yalnız!
Yürürken, taşıdığı ne çok şey vardı,
benimle birlikte götürdüğü!
Konuşur gibi yaptı,
aslında konuşmadı,
aklıma tek tek çiviledi,
kendi sözlerimi yine bana kullandırdı.
Konuşmadığı halde neler demedi ki! /

Diyemem,
Söyleyemem,

Ya süresiz ağladığımdan,
Ya da...

Diyemem işte,
Ağlatma diyemem!

Benim gıdam:
Ağlamam.

Ağlatma diyemem,
Ama söz, ağlamam!

Fatih Gökler