Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

....Hayat....

Ne kadar sendeyim,
Ne kadar bendesin bilmem...
Neler yaşatırsın,
Neler öldürürsün bilmem...
Ne ben seni istedim,
Ne sen beni,
Hayat...
Ben küçüktüm sende,
Sense kocamandın bende...
Ben büyüdüm sende,
Sen küçüldün bende...
Canım acıdı...
Sen miydin suçlu,
Ben mi bilmem...
Sen mi yapıyorsun herşeyi,
Ben mi bilmem...
Ne sen istedin bizde olmayı,
Ne biz sende kalmayı...
Hep sen mi yordun bizi,
Biz miydik seni yoran bilmem...
Sen içimde oldukça ben sendeyim...
Ben mi sendeyim...
Sen mi bende....
Bilmem...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Adı Yok...

Ne kadar sussa da dilim,
Unuttum seni sanma...
İçimde susturulmuş sözlerim,
Unutuldu sanma...
Gözlerine bakmıyorsa gözlerim,
Utancımdan sanma...
Hep uzaksam sana,
Gurursuzum sanma,
Bak,başım dik hala...
Bırakıp giderken susuyordun da,
Her gün küçük bir adım,
Ayrılığa büyük bir adımmış oysa...
Gurur yoksa,sende yok unutma...
Seviyorum demek kolay da,
Sevmiyorum demek zor mu geldi sana...
Şimdi bu şiirle seviyorum seni sanma...
Nefret de bir parçasıymış sevdaların...
Nefrete bile değmezsin oysa...
Olsun...
Öyle büyüktü ki bende değerin,
Bir gün yok olur sanma...
Bir şekilde içimdesin hala...
Bir şekilde içimdesin hala...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Adını Sen Koy...

Küskün değilim sana…
Kırgın değilim…
Kader diye sevdim seni…
Aldım divane gönlümden beri…
Utanıp eğme boynunu…
Pişman değilim…
Seni böylesine seven bendim…
Kaçırıp gitme gözlerini…
O gözleri mabedim yapan bendim…
Söylerim de,
Utanmam…
Gurur deyip de sözlerimi yutamam…
Beni yarı yolda bırakıp giden sendin…
Senin bir hüznüne bin ağlayan da bendim…
Kızgın değilim…
İnan bana…
Bana kimse sen gibi acı vermedi…
Ben kimseyi senin kadar sevmedim…
Kimse beni senin kadar mutlu edemedi…
Kimse,
Senin kadar acı çektirmedi…
Kader deyip de sustum gidişine…
Elbet vardır bir nedeni…
Sığındım dualarıma…
Beddua etsem,dua kabul ederdi Allah…
Sana bir kötülük gelsin istesem,
Bin iyiliğini verirdi belki…
Kıyamazdım ki sana…
Öyle bir sevdaydın ki…
Kendimden öte sevmiştim seni…
Şimdi…
Kızgın değilim…
Kırgın değilim…
Yaşıyorum payıma düşeni…
Sensizim…

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Akşamlar Neden Hüzünlü Başlar...

Güneş battığından mı hüzünlü başlar akşamlar? ...
İçimizdeki hayattan bir gün daha eksildiği için mi? ...
Yoksa biten günde birşey elimizden gelmediği için mi? ...
Akşamlar...
Neden hüzünlü başlar? ...
Ufukta yavaş yavaş yiterken güneş,
Bir günden beklentilerimizi de mi yitiriyoruz? ...
Ya da maviler siyaha bulanırken,
İçimizdeki siyahların mateminden mi? ...
Akşamlar neden hüzünlü başlar? ...
Bir güne daha başlayamama korkusundan mı? ...
Yoksa içimizi ısıtan güneşin yokluğundan mı? ...
Akşamlar neden hüzünlü başlar? ...
Ya hüzünler,hep akşamları mı başlar? ...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Anladığın Kadar...

Seni,
Anlayabileceğin kadar sevmeli…
Benim kadar sevmiyorsun,deme bana…
Sevebildiğin kadar sevsem,
Seni seviyorum,bile diyemem…
Benim kadar özlemiyorsun,deme bana…
Beni özlediğin kadar özlesem,
Adını duyduğum anda hatırlarım sade…
Ya da aradığında günün herhangi bir saati…
Oysa ben…
Sana umulmadık anda, seni seviyorum, derken…
*******i başımı her yastığa koyuşumda düşünürken…
Hatta özleyip de bir iki damla yaşla ıslatırken yanaklarımı…
Ve tüm gece seni koruması içim bir melek dilerken Tanrıdan…
Keşke yanımda olsan,deyip sarılırken hayaline…
Sevdalı her şarkıda dalarken senin olduğun yerlere…
Bana,
Senin aşkından bahsetme…
Anlayabileceğin kadar sevebilseydim,
Bu kadar acı çekmezdim…
Yüreğime sığan bu kadarmış…
Seni en az bu kadar sevebilirim...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Anlamazsın...

Sen,belki fark etmedin…
Fark etmedin benden çok şeyler aldığını…
Düşünmedin…
Düşünmeden seviyorum demiştin…
Yaşanılanların sadece aşıkların yaşayabileceğini…
Bilmedin…
Aşkın zamanla sevdaya dönüştüğünü de kimse anlatmamıştı sana…
Sevdiğin bir oyundu hayatında çok kez oynayacağını sandığın…
Başrolünde bir tek senin olacağını düşünerek…
Çok şey alarak…
Hiçbir şey vermeyerek…
Verdiklerinin kedere dair şeyler olduğunu sana nasıl anlatsam? ...
Keder nedir bir bilebilsen belki…
Aldıklarının ömrüm,yarınlarım olduğunu sana nasıl anlatsam? ...
Hala yaşadığımı söylersen bana…
Bedenimden öte bir kalbim,kalbimden öte bir ruhum olduğunu sana nasıl anlatsam? ...
Ve o kalbi artık fark edemediğimi,acısıyla nasıl da yandığımı…
Sana nasıl anlatsam…
Ve neden sustuğumu sana,hesap sormadan…
Merak ediyorsan hala…
Susuyorum…
Anlatamam…

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Anlamsız...

Ne umudum,ne korkum kaldı...
Anlamsız bir çaba sarfediyorum...
Neden,niye bu anlamsızlık bilmiyorum...
Akıp giden zamana inat,
Olduğum yerde sayıyorum...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Anne...

Anne...
Bugün koynunda uyuyasım var anne...
Senden sonrasındaki kimseyi umursamayasım,
Senden sonrasındaki omzuna yaslandığım herkesi,
Unutasım var anne...
Beraber söylediğimiz şarkılardan sonrasını duymayasım var...
Bir tek senli fotoğraflara bakasım var anne...
Bugün koynunda uyuyasım var anne...
Yıllandım da anne,
Ben ne yüzler gördüm de,
Senin yüzünden başkası içten gülmedi anne...
Bir daha göresim gelmedi çoğunu,
Görsem de,görmemezlikten gelindim anne...
Anne...
Kimse senin gibi okşamadı saçlarımı...
Kimse senin gibi sarılmadı anne...
Senden başka herkes dertlendirdi de,
Dermanım senden başkası olmadı anne...
Herkes konuştu anne...
Sonra herkes sustu,bir tek kendisiyle konuştu anne...
Duvarlar da konuşmuyor ki anne...
Konuşmuyor...
Boncuk gözlünü ağlattılar da ardına bakmadan gittiler anne...
Bir senin omzunu ıslattı o yaşlar anne...
Bir sende çözüldü birikmiş düğümler,
Sende boğuldum hıçkırıklara anne...
Üzdüler anne,ağlattılar da,
Bir de sana koştum ben seni de ağlattılar anne...
Oysa daha dinlememiştin bile anne...
Daha dinlememiştin...
Yavrun ağlıyordu ya,yeterdi ya anne! ...
Anne...
Ya senin derdin var mı diye hiç sormuş muydum ki ben anne? ...
Annelerin derdi olmazdı ki...
Anneler...
Anne...
Bugün koynunda uyuyasım var anne...
Ve bir daha hiç çıkmayasım...
Ve koynunda hiç uyanmayasım var anne...
Bugün koynunda uyuyasım var anne...
Koynunda uyuyasım var...

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Aslında...

Zaman neleri silmez ki,diyorlar ya...
Zaman bazen hiçbir derde deva olamıyor aslında...
Hep avuttum kendimi,
Çarem,diye diye de,
Sarıldım durdum zamana...
Çekip gittin ya bakmadan ardına,
Kendine iyi bak,bile demeden,
Hakkını helal et,bile demeden,
Habersizce beni ve bu sevdayı terkettin ya...
Hani bir de sebep arıyor insan,
Var mıydı ki bir hatam,diye de,
Düşünüyor ya,
Aptalca! ...
Ne yapmıştım ki ben sana,
Hayatımı darmadağın ettirecek kadar,
Bir vedayı bile haketmeyecek kadar,
Ne yapmıştım ki ben sana! ...
Biliyorum...
Haketmeyeceğin kadar,
Gerçek sevmiştim ben seni...
Belki de en büyük hata,
Buydu senin gibilere...
Bazen,
İyi olmak da yetmiyormuş bu hayatta,
Öğrendim,
Sen öğrettin bana...
Yaşattın...
Öğrettin...
Bir tek,
Sevmeyi bilemedin...
Şimdi,zamandan bahsetme bana...
Silmiyor bazen hiç bir şeyi...
Sabretmek de bir yere kadar aslında...
Olmayacak,
Unutulmayacak bu sevda...
Kabullenmek gerek bunu da...
Bir daha asla senin kadar kimseyi sevemeyeceğimi de bilerek,
Yelken açıyorum yeni sevdalara...
Artık,
Seni seviyorum sözü,
Yüreğimden gelerek söylenmeyecek dilimde,
Gözlerim,yeni bir aşık gibi heyecanla bakmayacak kimseye,
Ellerim,hiç ısınmayacak başka ellerde,
Ve artık,
Kimsenin yanında,seninleyken kadar huzurlu olamayacağım...
Beraber dinlenilen her şarkıda,
Bu ikimizin olsun,dendiğinde bile,
Başımı sallayıp,
Sana söyleyeceğim her şarkıyı...
Bir başka omuzlara yasladığımda başımı,
Hayallerde yaşayacağım o anı...
Bir zamanlar en mutlu olduğum anları tekrar yaşayacağım,
Hatta gizlice sileceğim akan gözyaşlarımı...
İçim yanacak,
Yüreğim yanacak,
İçimde saklı kalan sevdan yanacak,
Ben yanacağım...
Ellerim üşüyecek,
Bendenim üşüyecek,
Ben yanacağım...
İçimde saklı kalan sevdamla,
Yeni aşklara yelken açacağım...
Aslında...
Ben artık hep yalnız kalacağım...
16.12.05

Sevnur Şaylan

[GooD aNd EvıL]

...Aşk İki Kişiliktir...

Aşk iki kişilikti...
Leyla ile Mecnun...
Ferhat ile Şirin...
Aslı ile Kerem...
Aşk iki kişilikti,
O ve ben...
Biz iki kişiydik,
O ve ben...
Aşk içimizdeydi,
Biz aşkın içindeydik...
Aşk iki kişilikti,
Sen bilemedin...
Ben onu seviyordum,
O beni seviyordu...
Belki de sen de seviyordun onu...
Ama,
Onu benden çok seven olmadı asla...
Sen,
Benim kadar çok sevmedin onu...
Aşk iki kişilikti...
Üç kişilik olunca,
Savaşlar diz boyuydu...
Ateşi eline alıp girmişsin aramıza,
Ben susmuşum...
O da sana kandı...
Ben susmuşum...
Aşk,iki kişilikti,
Aşk,kabuk değiştiyordu,
Aşk,olduğu yerde duruyordu,
Roller değişiyormuş,
Ben susmuşum...
Kimse duyurmamış,
Ben susmuşum...
Ben...
Seviyormuşum...
Aşk iki kişilikti...
Ve ben,
Sonra farketmeden üçüncü kişi olmuşum...
Sustum...
Onu benden çok sevemeyeceğini de biliyorum...
Herşeye rağmen,
Ben,
Sustum...

Sevnur Şaylan