|
06-09-2010, 03:39 PM
|
#1 |
|
Geçerken Uğradım
 Üyelik Tarihi: Apr 2010
Konum: Denizli
Yaş: 34
Mesajlar: 133
Teşekkür Etme: 0 Thanked 0 Times in 0 Posts
Üye No: 98587
İtibar Gücü: 1142
Rep Puanı : 10
Rep Derecesi :
 Cinsiyet : Erkek
|
Bu Gönül…
Elimde olsada çiçekler dersem
Gül yapraklarını yoluna sersem Bir kerecik olsun yüzünü görsem Seni dua ile anar bu gönül… Gözyaşımı gören silen olmadı Kalbim dertten taştı, gücü kalmadı Kapımı dostlardan kimse çalmadı Ah eder derdine yanar bu gönül… İçimi bilmezler, söylemez dilim Kalemle bir olup yazıyor elim Ansızın gizlice, gelirse ölüm Mezarda bile bil, kanar bu gönül… Umutsuz değilim, dostlar sağ olsun Kalplerine huzur, sürekli dolsun Onların duası, bana bol olsun O zaman yıkılmaz, çınar bu gönül… Yazdıkça yazıyor, bu kalem susmaz Kalp konuşur durur, kimseye küsmez Daima gülümser, selamı kesmez Saygıyla, sevgiyi sunar bu gönül… Yalan bir kelime yoktur sözümde Yanarım, pişerim, kendi közümde Damla damla yaşlar çağlar gözümde Suyu kesilmeyen pınar bu gönül… Elimden gelirse, yardım ederim Dostun yardımına bende giderim Belkide azalır, biter kederim… Kendi kendini de sınar bu gönül… Yazdım işte böyle Rabiye kardeş Söyle olurmusun, benimle yoldaş? Sende katıl bana, gel be arkadaş Allah diye diye döner bu gönül… |
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
