Bekleyenler için

Bir ayak sesi duymayayim
Kapiya kosuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah sac gormeyeyim
Yuregim burkuluyor
Aglamakli oluyorum
Her sey bana seni hatirlatiyor
Gokyuzune baksam
Gozlerinin binlercesini gorurum
Bir ruzgar degse yuzume
Ellerini dusunmeden edemem
Yaktigim butun sigaralarin dumanlari sana benzer
Tadi senden gelir
Yedigim yemislerin
Ictigim ickilerin
Ve icimdeki bu dayanilmaz sikinti
Bu emsalsiz huzun
Seni bekledigim icindir

Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artik
Utaniyorum odamdaki butun esyalardan
Su sedir hala gelip oturmani bekliyor
Su ayna karsisinda guzelligini seyretmeni
Su kadeh dudaklarina degebilmek icin duruyor masada

Ve su saat geldigin anda
Durabilir sevincinden
Zaman cildirabilir
Cunku benim dunyamda
Olumsuzluk, seni sevmek demektir.

Bir cocuk dogmayi bekler
Bir agir hasta olmeyi
Bitkiler yagmur ve gunesi bekler
Yalniz bir kadin sevilmeyi
Ve dusun ki bir adam
Icinde butun bekleyenlerin korkusu ve umidi
Seni bekler
Asilmayi bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar
Pencerem kapali duracak
Ruzgar gelmesin diye
Artik perdeleri acmayacagim
Gun isigi girmesin diye
Sonra kahrolacagim
Bu karanlikta, bu derin yalnizlikta
Ve gunlerce gecelerce haykiracagim
Nerdesin diye, Nerdesin?

Bir gun bu kapidan sen gireceksin
Biliyorum
Ergec bu bekleyisin bir sonu gelecek
Yillarca sonra
Oldugum gun bile gelsen
Butun bu bekleyisimi ve oldugumu unutup
Cocukler gibi sevinecegim
Kalkip sarilacagim ellerine
Uzun uzun agliyacagim.

Ümit Yaşar Oğuzcan