Mısırda Sanat...

[Misyoner]

Hiyeroglif Sistemi


Eski Mısır dili, akrabası olduğu günümüz Arapçası ve İbranicesi gibi sami dillerindendi. Ancak birer alfabesi olan Arapça ve İbranicenin tersine Mısırca, fonetik işaretler karışımı (bir işaret-basit veya karmaşık bir ses) veya ideogramlar (bir işaret-bir düşünce) ile yazılırdı. Buda aşağı yukarı 700 hiyeroglif demekti. Oldukça doğalcı görünüşleri, (kuş,yılan,insan ve çeşitli eşyalar) Avrupalı bilginlerin uzun süre bu işaretlerin simgesel bir değeri olduğunu sanmasına yol açtı. Gerçek 1822 yılında Champollion tarafından keşfedildi.


M.Ö.3200 yılında bulunan hiyeroglif yazısı büyük bir değişikliğe uğramadan M.S.3.yüzyıla kadar varlığını sürdürdü. Estetik işaretlerden oluşan yazı değişik yerlerde kabartma olarak kullanıldı. Hiyeroglif, gündelik hayatta kullanım için rahat olmadığından katipler "Hiyeratik" denilen, basitleştirilmiş işaretlerden oluşan ve daha sıklıkla kullanılan bir yazı geliştirdiler. Hiyeratik, mektup yazımında, idari hesap ve sözleşmelerde kullanıldı. Katipler yazılarını papirüs, taş ve çömlek parçaları üzerine siyah veya kırmızı mürekkeple yazardı. Papirüs bitkisi nil kıyısında ve deltasında bolca yetişirdi. Sapları ayrılarak birbirinin eşi tabakalar halinde kesilirdi. Suyla ıslatılan tabakalar yan yana dizilir, bunlarında üzerine ikinci bir kat yerleştirilirdi. Üst üste konulan bu iki kat, birbirine kaynasın diye tokmakla dövülürdü. Nihayet yüzey parlatılırdı. Kurutma işleminden sonra açık kahverengi bir kağıt yaprağı elde edilirdi. Daha sonra bu yapraklar dik veya yatık olarak kullanılmak üzere uç uca eklenirdi. Papirüse yazı siyah mürekkebe batırılan kamış yardımı ile yapılırdı; macun halindeki mürekkep kullanılmadan önce suyla inceltilirdi. Kırmızı mürekkep aşıboyasından, siyah mürekkeb ise is karasından elde edilirdi.

Yazıcılar: Mısır hiyeroglif yazısı son derece karmaşıktı.Yazıcı adı verilen kimseler,okumak ve yazmak için özel olarak eğitilmişlerdi.Bu becerileri onlara güç ve saygınlık kazandırıyordu. Yazıcılar tapınaklarda ya da devlet yönetiminde iyi işlere girebiliyorlardı. Çoğunluk vergi de ödemiyordu.


Stenografi: Daha sonraları Mısırlılar,hiyeroglif yazısının daha kolay bir uyarlaması olan 2 türlü steno yazı geliştirmişlerdir.Hiyeroglif yazısı ise, tapınaklardaki ve kamusal yapılardaki kayıtlarda kalmıştı. Mısırlılar,bir yazı biçimi bulan en eski uluslardan biridir. Onların "Alfabeleri" bizim bugün kullandığımız gibi harflerden değil,resim ve işaretlerden oluşmuştu. Biz Mısır yazısına "Kutsal yazı" anlamına gelen hiyoroglif adı veririz.Bu isim Mısırlıların,yazı yazma yetilerinin onlara ilim Tanrısı Tot tarafından verildiğine inanıyor olmalarından kaynaklanıyor. Firavun adları kartuş adı verilen oval bir çerçevenin içine yazılırdı.

[Misyoner]

MISIR'DA HEYKELCİLİK



Firavunlar döneminde Mısır'da bir heykel hareketli bir varlık kadar canlı olmuştur. İlahi bir varlık, bir kralın veya daha başka bir kişinin görüntüsü şeklinde yontulmş heykel fazla değer taşırdı. Heykel temsil ettiği kişinin canlı bir varlığıydı. Bu yüzden kimin kimin heykeli olduğunu ve o kişinin özelliklerini heykel üzerine yazmak önemliydi. Hiyeroglifle yazılmış açıklamalarından yoksun bir heykel gücünü yitirirdi. Canlılığını kaybeder, madde boyutuna indirgenirdi.


Heykellere insana gösterilen özen gösterilmiş hep Mısır'da. Heykellerin üzerine, heykellerin varlığını sürdürebilmesi için sonsuza dek kendisine sunulacak ürün listesi yazılırdı. Bu ürünlere birkaç örnek ekmek, et, bira,ördeksu gibi doğanın temel ürünleridir. Bunun sonucunda yazı sonsuza dek sözün söylediğini yerine getirdiğine inanıldı.


Karnak dev tanrı Amen'in oturduğu yer olarak inşa edilmiştir. Her firavun odönemde büyük tanrı adına birçok heykeller yaptırmış, bu yüzden tapınak 2000 yıldan fazla şantiye alanı olarak kalmıştır. Tapınağa değişik şekillerde birçok heykeller yapılmış, M.Ö.4. yüzyılda bu heykellerin büyük bir kısmı gömülmüştür. Bunlar daha sonra bir çukurun içinde 8000 adak eşyası, 450 heykel ve 10 sfenks olarak bulunmuştur.


Eski Mısır'da heykel bitirildiğinde "ağız açma" töreni yapılırdı. Heykele nefes aldırmayı sağladığından heykelin bu işlemle hayat kazandığına inanılırdı. Bunu yapan heykeltraşlar en sert malzemeyi seçerlerdi. Model her zaman karşıdan görünüşü ve yalın bir duruşla betimlenirdi.


Küp heykel türü Orta Krallık Dönemi 'nde ortaya çıkan bir heykel türü olmuştur. Bir taş blokunun içinden çıkan bir çocuk başı Yeni Krallık Dönemi 'nin getirdiği bir heykel türü olmuştur.

[Misyoner]

EĞLENCE


Resimler ve mezarlarda bulunan nesneler bize,Mısırlıların eğlenmek için neler yaptıklarını gösterir.Tapınaklarda,konusu tanrılarla ilgili oyunlar oynanırdı. Dinsel şenlikler ve geçit törenleride,açık havalarda eğlenmenin yollarından biriydi.


Nehir: Nil önemli bir spor ve eğlence kaynağıydı. Birçok mısırlı,gününü avlanarak,balık tutarak,yüzerek ve nehrin kıyılarında piknik yaparak geçirirlerdi.Zıpkınla balık avlarlardı.


Oyun ve Oyuncaklar: Mısırlıların, fiş ve tahta çivilerle oynanan çeşitli oyun tahtaları vardı.Günümüze ulaşmış hiç bir oyun kuralı yoktur. Dolayısıyla bu oyunların nasıl oynandığı bilinmemektedir.Çocuklar, fırıldak,oyuncak bebekler ve tekerlekli tahtadan hayvanlarla oynarlardı.


Evcil hayvanlar ve hayvanat bahçeleri: Mısırlılar,hayvansever insanlardı ve aralarında kedilerin köpeklerin,maymunların ve kazların bulunduğu çeşitli evcil hayvanlar beslerlerdi.Kimi zaman bir köpeğin tasmasi,kopegin sahibi ile beraber gomulurdu.Bazi firavunlarin,degisik hayvanları topladıkları ve hatta kendilerine ait hayvanat bahçeleri bile kurdurdukları


Müzikli toplantılar: Varlıklı Mısırlılar zengin eğlenceler düzenlerlerdi. Şarkıcı, dansçı, müzisyen, hokkabaz ve canbaz grupları tutulurdu.

[Misyoner]

MISIR'DA MÜZİK

Çok değişik müzik aletinin günümüzde hala varlığını sürdürmesine karşın Eski Mısır Müziği ihmal edilmiştir. Mısır müziğinin o zamanlarda Doğu Müziği ile Afrika Müziği arasında yer aldığı düşünülmüştür. O dönemlerde en fazla kullanılan müzik aleteri arasında sistre, flütler, kastanyetler, arplar ve sitarlar en başta gelenleri olmuştur.

Sistre dini törenlerde kullanılan metal ve fayanstan yapılma bir çeşit çıngıraktır. Mezarlarda çoğunlukla arp çalan körlere rastlanmıştır.

[Misyoner]

Araç Gereç ve Teknikler: Uzmanlar,hem mezarlarda bulunan modellerden ve resimlerden,hem Mısırlı ustaların yaptığı nesnelerden,onların teknikleriyle ilgili pek çok bilgi edinebilmişlerdir.


Dokumacılık: İlk dokuma tezgahları yerde yatık dururlardı ve ufak tahta kazıklarla yere tutturulurlardi.Daha sonraları dikine tezgahlar yapıldı.Bunlar daha kullanışlıydı,çünkü fazla alan kaplamıyorlardi.


Deri İşleri: Deri,çantalarin,sandaletlerin,kalkanların,ok kılıflarının(saplarının) yapımında ve mobilyacılıkta kullanılmıştır


Çömlekçilik: Çömleklere,çömlekçi çırağının elle dondurduğu bir çarkın üzerinde biçim verirlerdi. Çömlekler,bir odun fırınıniçinde pişirilirdi.


Marangozluk: Ahsap saplı,bronz ve bakır marangoz aracları..


Mobilyacılık: İnce bir zevkin ürünleri olan firavun ve soylular için yapılmış koltuklar, karyolalar, çekmeceler, tuvalet eşyalari,arabalar ve daha çok çeşitteki Eski Mısır Mobilyalarının modelleri ağaç işçiliği ve süslemeleriyle; yüksek düzeyde kalite,özen ustalık gösteren ürünlerdir.Arkeoloji ve sanat yönünden değerleri cok yüksek olan bu eşyaların günümüze bozulmadan ulaşabilmesi kaya mezarlarının cok iyi izole edilmiş olmasındandır.


Metal işleri: Balmumu dokerek kalıp cikarma yontemiyle cok guzel heykeller ve suslemeler yapılmıstır.Bu yontem gunumuzde de kullanilmaktadir

paylaşım içiçn teşekkürler...

[watican_666]

güsel bi paylaşım

[lebron_onur]

çok saol abi çok lazımdı yaw elerine sağlık