Türkiye'deki Spartaküs Orhan Pamuk mu?

[drendo]

Dr. M. İdikut Kadıoğlu

Şair Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın söyledikleri ne kadar doğru.. Dağlarca, “Ermeni’yi övmeyene armağan yok. Ama günün modası bu. En son Nobel Ödülü’nü alan adam da Ermenileri övmüştü. Böylece Nobel Ödülü almanın yolu herkese gösterildi. Bizim şuursuz Türk aydını bu kafayla giderse daha çok küçülecek. Nobel’in önemi alana göre de değişmeye başladı. İyi bir yazara değil, birilerinin adamı olana ödül verilir oldu” diyor.
Türkiye'deki Spartaküs Orhan Pamuk mu?



Nobel Edebiyat Ödülü, bu yıl Türk yazar Orhan Pamuk’un. Pamuk’u ödüle layık gören İsveç Akademisi’nin açıklamasında, “yaşadığı kentin melankolik ruhunu arayışında Pamuk’un kültürlerin çatışması ve birleşmesinde yeni semboller bulduğu“ belirtildi…

Orhan Pamuk, geçmişte 1 milyon Ermeni ve 30 bin Kürt’ün öldürüldüğünü söylemesi nedeniyle tartışmalara neden olmuş, Türk milletinin kalbinde derin yaralar açılmasına neden olmuştu. Pamuk hakkında “Türklüğü alenen aşağılamak“ suçundan TCK’nın 301. maddesi gereğince dava açılmış, ancak, Avrupa’lı dostlarının “devreye girmesi” sonrasında dava düşmüştü.

Orhan Pamuk'un, büyürken geleneksel Osmanlı aile ortamından daha Batı yönelimli bir yaşam tarzına dönüşüm deneyimini geçirdiği şeklindeki anlatımının hatırlatıldığı İsveç Kraliyet Akademisi’nin açıklamasında, yazarın bu konuya, Thomas Mann'ı takiben, bir ailenin üç neslinin hikayesini anlattığı ilk romanında (Cevdet Bey ve Oğulları) değindiği ifade edildi. Yani, Orhan Pamuk, “orijinal” bir eserle Nobel’i kazanamadı. Thomas Mann'ın takipçisi olmak Orhan Pamuk’a Nobel yolunu açtı.

İsveç’te ise, eleştirmenlerin hemen tümü, Orhan Pamuk’un eserlerinde “politik motiflerin ağırlık taşıdığı”na işaret ettiler. Orhan Pamuk’un kitaplarını yayınlayan Norstedts Yayınevi’nden editör Annika Bladh, değerlendirmesinde ”İsveç Akademisi, Orhan Pamuk’u ödüllendirerek siyasi olarak korkmadığını kanıtladı bu çok olumlu” diyerek, Orhan Pamuk isminin siyasi tartışmalar kapsamında ele alındığını göstermiş oldu.

İsveç Pen Klubü Başkanı Björn Linell de Orhan Pamuk için “Ters görüşleri yüzünden istemeden politik kahraman oldu. Ermeni sorununu ele alarak Türkler’in hassas noktasına saldırdı” dedi. Pamuk’un İsveç’te ilk yayınlayan Tiden Yayınevi’nin editörlerinden Hans Erik Arlesker ise genç bir ve politik motifler taşıyan eserler veren bir yazara yazara ödül verilmesinin alışılmış bir şey olmadığını belirterek, Nobel edebiyat ödülünün siyasallaştığına işaret etti.

İngiltere'de yayımlanan Guardian gazetesi ise, "Muhafazakarların vatan haini, Liberal Türkiye'nin kahramanı" dediği Orhan Pamuk'a verilen ödülün “milliyetçi öfke”nin kabarmasına yol açabileceğini belirtiyor.

Orhan Pamuk'un çevirmeni Maureen Freely ise aynı gazetedeki “Orhan Pamuk, ödüllerin ödülünü kazandıktan sonra siyasi kimliğinden kurtulup yazı masasının başına mı dönecek?” diye sorarken, Pamuk’a verilen ödülün siyasi olduğunu itiraf etmiş oldu. Orhan Pamuk'un çevirmeni Maureen Freely kendi sorusuna verdiği cevabında ise, “Hiç şüphe yok ki gerektiğinde Türkiye'nin resmi tarihine meydan okumaya devam edecek” derken, Orhan Pamuk’un bundan sonraki yol haritasının ip uçlarını verdi.

Guardian'ın başyazısında ise Orhan Pamuk'un ödülünü Fransa Parlamentosu'ndaki oylamayla aynı gün aldığı anımsatılıyor. Gazete şöyle devam ediyor:

"Zaman zaman aşırı hassas davranan Türkler, Pamuk'un dünya çapındaki bu başarısından gurur duymalı. Ödülü bir hakaret olarak alıgılamamalı, bunun ne kadar önemli olduğunu düşünüp tarihlerine daha açık kafayla bakabilmeliler."

Avrupa'daki Osmanlı mirası üzerine bir kitabı çıkacak olan yazar Fiachra Gibbons ise Guardian'daki yazısında "Türkiye'de Ermenilerden bahsetme tabusu Orhan Pamuk'un cesareti ve öncülüğüyle kırıldı" derken, Orhan Pamuk’un romancı kimliğine değil; siyasi kimliğine atıf yaptı.

İngiliz gazetesi Independent, "Ülkesinin geçmişindeki tartışmalı konulardan uzak durmayı reddederek Türkiye'deki muhafazakarları kızdıran Orhan Pamuk, dünyanın en prestijli edebiyat ödülünü kazanarak, kendisini onaylamayanları şaşkınlığa uğrattı" diye yazdı. Independent gazetesinin unuttuğu nokta ise, Türk aydınlarının ABD ve Avrupa’nın Türkiye içinde kendi adamlarını gündeme taşımak için her tür yolu denediklerinin farkında olduğuydu.

Başka bir İngiliz gazetesi Financial Times'ın yazarlarından Quentin Peel ise, “bu siyasi bir tercih" diyor ve şöyle devam ediyor:

"Orhan Pamuk, ülkesinin Kürt ve Ermeniler'in öldürülmesi konusundaki tarihi sorumluluklarını reddetmesini eleştirme cesaretini gösterdi. Pamuk'un Nobel alması ve Fransa'daki oylamanın, uluslararası bir komplonun parçaları gibi algılanması tehlikesi var..

Milliyetçilerin istediği de zaten bu. Belki de Türk ve Ermeni milliyetçilerin bir komplosu söz konusu. İkisi de tarihin yaralarını sarmak yerine eski düşmanlıkları canlı tutarak Türkiye'yi Avrupa Birliği'nden uzak tutmak istiyorlar…"

İspanyol El Pais gazetesi Orhan Pamuk'un Nobel almasını değerlendirdiği başyazısında yazarın bir 'edebiyat dahisi' olmadığını belirtti ve şöyle dedi:
"Orhan Pamuk aynı zamanda Türkiye'de özgürlükler için savaş veriyor. Milliyetçi ve askeri baskılara meydan okuduğu için ölüm tehditleri aldı, mahkemelere çıktı, zaman zaman ülkesini terk etmek zorunda kaldı. Pamuk Nobel Barış Ödülü'nü de alabilirdi…”
Amerikan Washington Post gazetesi ise, İsveç Kraliyet Akademisi'nin seçiminde, Türkiye'nin insan hakları durumuna işaret etmeyi amaçlayan bir siyasi gündemin açıkça rol oynadığını yazdı.

Los Angeles Times gazetesi de "Nobel ödülünü kazanan en genç yazarlar arasına giren Pamuk'un sanatı geniş övgü görüyor, ancak birçoklarına göre siyasi eylemciliği, İsveç Kraliyet Akademisi'nin kararının arkasında yatıyor" yorumunu yaptı.

Orhan Pamuk’un, “ödülün sadece kendisine değil Türk diline, Türk kültürüne ve Türkiye'ye verildiğini” ifade etmesi de tamamen politik.. Çünkü, hiç kimse Orhan Pamuk’un iyi bir Türkçe kullandığını söyleyemez. Pamuk’un televizyon konuşmalarını dikkatlice bir dinleyin, göreceksiniz ki Orhan pamuk düzgün bir Türkçe bile konuşamıyor. Orhan Pamuk’un bu açıklamaları Ermeni ve Kürt soykırımları gibi sözlerle Türkiye’de kaybettiği itibarı kazanma çabasından başka bir şey değil..

Romalılar, “köleler içinden lider yaratmak” fikrine “Spartaküs Stratejisi” adını veriyorlardı. Orhan Pamuk’a verilen ödül, “Türkiye’de aydınlar arasından Türk’e, Türkiye’ye ve Türk Milletine düşman liderler yetiştirme çabası”nda lider seçiminden başka bir şey değildir.

Şair Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın söyledikleri ne kadar doğru.. Dağlarca, “Ermeni’yi övmeyene armağan yok. Ama günün modası bu. En son Nobel Ödülü’nü alan adam da Ermenileri övmüştü. Böylece Nobel Ödülü almanın yolu herkese gösterildi. Bizim şuursuz Türk aydını bu kafayla giderse daha çok küçülecek. Nobel’in önemi alana göre de değişmeye başladı. İyi bir yazara değil, birilerinin adamı olana ödül verilir oldu” diyor.

Arslan Bulut ise, “Vatandaşlık bağı ile bağlı olduğu ülkeyi aşağılayan bir kişiye, dünyanın her yerinde edebiyatçı veya yazar değil, başka bir ülkenin ajanı muamelesi yapılır! Dolayısıyla böyle bir kişiye ödül verilmesi, Nobel Edebiyat Ödülü'nün Türkleri aşağılamaya verilmiş bir ödül olduğunu gösterir. Tabii Türkleri şeytan olarak gördükleri için, böyle bir durum onlar için normaldir ama "Bir Türk Nobel aldı" diye sevinmemiz gerektiğini söyleyenler, Türk halkını aptal yerine koymakta, zekasıyla alay etmektedir.

"Türkler, 1.5 milyon Ermeni'yi kesti" diyen adamın yargılanmaması için bütün dünya ayağa kaldırıldı ve sonunda sırf böyle dediği için Nobel Edebiyat Ödülü'nü de verdiler!

Bu kadar ahmakça bir oyunu göz göre göre, gözümüzün içine baka baka sürdürüyorlar!
Fakat Türkün zekası, tarih boyunca bu aşağılık, bu ******** saldırıların tümünü alt etmeyi bilmiştir, yine öyle olacaktır...” diyor.
Sizce de haklı değil mi?

[drendo]

haydi arkadaşlar sessiz kalmayın. bu ve bunun gibi yazarların aramızda yeri yok.ispatlayın lütfen