Odama gelme anne..Açma kapimi..

[KoJiRo]

Aklimin yanginlarina inat üsür yüregim. Sorular, ögütler, dersler, kaybedisler… Titrek yüregimde degeri yok hiçbirinin.

Kapimi açan asi rüzgâr, içeri savurur anilarimi. Pervasizca odama dagilir zamanlar. Annemin kizgin sureti canlanir içimde. “Toplayacagim anne”, “Çocuk yanimi bulabilirsem, düzeltecegim hepsini”… Inanmaz yine… Vazgeçerim diye… Kizgin gidisine hak verir ellerim. Vazgeçerim. Efkârim önüme düser. Islanir adimlarim.

Uykumu çalan ******* yagar sabahlara. Basima kitaplarin sayfalari uçusur. Biraz ask, biraz cografya… Taslasir, adimlarim. Bir soluk ak… Biraz beyazi olmali bu kâgitlarin.

Penceremde kalir gözlerim. Kirik kanatlar var pervazlarda. Yagmurlari kana bular, yarali turnalar…

Aksami bulur vakit. Yüregimde ayni titreme… Odama gelme anne. Açma kapimi, üsür yaralarim. Toplamadim, toplayamadim yine zamani. Nereye dönsem üzerime devrilir, gecikmisliklerim. Nazli bir yildiza aldanip; keske, kirmasaydim titrek lambami.

Kirilmis çok sey var anne. Raflarda yarim kalmis hayallerim daginik… Kopkoyu bir duman; korkularim… “Topla” deme artik. Anla ki yerinde her sey… Ayaklarim kanamasa yürüyemem artik, kizil adimlarimi izler çocuklugum. Kaybolursa; bulamam umudumu. Yüregime batmasa nazli yildizin parçalari, duygularim üsür. Sizlamasa yüregim, ölürüm anne… Yaza varmaz krizantemler. Hercai menekselere bahar zulümdür. Anla beni anne. Çabaladim, solacagimi bile bile, senin için… Yapraklarimi kaybettim, dallarim tasimadi sahte tebessümlerimi. Yoruldum, çok yoruldum anne. Düzen bensiz kurulmus, ayak uyduramadim.

Odama gelme anne.
Açma kapimi, üsür yaralarim.