Bedel ödemek siyasetçiye neden ağır geliyor..

[bluekeys™]

Bedel ödemek siyasetçiye neden ağır geliyor..
Almanya’nın önceki Başbakanı Schröder İstanbul’daydı.. Türkiye’nin AB üyeliğini desteklediği..

AB’nin KKTC’ye haksızlık ettiğini savunduğu bir konuşma yaptı..

Dikkatimi çeken, konuşmasının sonundaki tek cümlelik açıklamaydı..

Dedi ki; ‘Kendi dönemimde yaptığım reformlar yüzünden yeniden seçilemedim.. Siyasete yeniden dönmeyi düşünmüyorum.’

Yenilenin bırakması, siyasetin AB kriteri.. Bunu biliyoruz.. Yüzde kaç oy alırsa alsın, iktidardan inen, birinciliği kaptıran lider köşesine çekiliyor..

Schröder de öyle yaptı.. Yüzde 34’le evine döndü..

Ben başka bir noktanın üzerinde durmak istiyorum..

Reform yapan..

Ülkesini değiştirmeye çalışan lider bunun bedelini öder mi?

Evet..

Maalesef ödüyor..

Çünkü halk, reformların meyvesini birkaç yıl sonra görüyor.. İlk başta anlayamıyor.. Düzeni değiştiği için canı yanıyor..

Kızıyor, öfkeleniyor.. Öfkesini de ilk seçimde sandığa yansıtıyor!

Peki o zaman siyasetçiler enayi mi? Durduk yerde niye başlarını belaya sokuyorlar?

Nedeni şu..

Orada siyaset meslek değil.. Bir süre ülkeye hizmet için yapılan bir faaliyet.. Bu yüzden de siyasetçi ülkesinin geleceğini düşünüyor..

Beş yıl sonrasının..

On yıl sonrasının hazırlıklarını yapıyor..

Tabii ki bu hazırlık dönemi sıkıntılı geçiyor.. Refah, daha iyi yaşam, daha güçlü ülke, bedel ödenmeden olmuyor..

Batı’daki siyasetçi bu role bile bile soyunuyor..

Parti koltuğunun da..

İktidar koltuğunun da geçici olduğunu biliyor..

Bizde örneği yok mu?

Var; Çok gerilere gitmeye gerek yok.. Turgut Özal’ın başbakanlığını hatırlayın.. Türkiye, en büyük değişimlerinden birini, onun döneminde yaşamadı mı? Türkiye Özal’ın politikalarıyla gerçek anlamda dünyaya açılmadı mı?

Şimdi Özal döneminden övgüyle bahsediyoruz.. Türkiye’yi değiştiren adam diyoruz..

Ya o günler nasıldı!..

Alıştığımız yaşam tarzı değişmeye, oyuna başka rakipler girip bizi zorlamaya, yeni iş ilişkileri canımızı sıkmaya, uyum sağlamakta zorlanmaya başladıkça sinirlendik..

Oyunu yüzde 21’lere indirdik..

O da havlu attı.. Cumhurbaşkanlığı makamına çıktı ama bu, sadece Meclis aritmetiğinin kendisine sağladığı bir avantajdı.. Gerçek şu: Aktif siyaseti bırakmak zorunda kaldı..

Siyaset böyle bir şey.. O gömleği giyen, ülkesi için ne gerekiyorsa yapacak.. Derdini seçmene anlatamasa bile yapacak..

Seçmeni pohpohlamayı seçerse onun adı politika değil popülizm oluyor..

Türkiye bunu çok ama çok uzun yıllar denedi.. Hep karaya oturdu..

Son bir not daha..

Schröder ne diyor; ‘siyasete dönmeyi düşünmüyorum.’

Alın size bir kural daha..

Yenilen gidecek; ama gerçek anlamda gidecek..

Dönmeyi hiçbir zaman düşünmeyecek..

Mesleğine dönecek..

Varsa tabii..

[karamurat]

Ecevit;bahceli; Koalisyonu Gelecegin TÜrkiyesi Icin Cok Cok Basarili Calismalar Yaptilar; Enflasyonu YÜzde 80- 30 DÜsÜrdÜler; TÜrkiyenin En BÜyÜk Depremini Yasadilar; Oda Yetmezmis Gibi; Imf; DÜnya Bankasiyla Bogustular; Simdiki HÜkÜmet Kaymak Yaladi; Tek Basina Isdedigi Kanunlari Getiriyor; O Sansida Var;
Fakat Halkimiz Ileriye DÖnÜk Yatirimlari GÖremiyor; Zafimizda Ordan Geliyor; Dolayisiyla; Gercekten Ileriye Yatirim Yapan Siyasetci Birdahsi Secimlerde Agiz ÜstÜ Cakiliyor Yere: Bende Bunu Geri Kalmisliktan Yorumluyorum: Yorumum BÖyle: