Ne yapsanızda hiç istemediğiniz bir günahı terk edemiyormusunuz?Ben başardım nasılmı?

[mcinar]

Allahın selamı üzerinize olsun arkadaşlar,
Burda benim senelerce muzdarip olup kurtulamadığım bir günahımdan nasıl kurtulduğumu size anlatmak istiyorum. Sizde de etkili olacağını umuyorum. Bizler her ne kadar müslüman olsakta zaman zaman nefsimize yenik düşüp hiç istemediğimiz bir günaha düşebiliyoruz. Ben edep sınırlarını aşmadan düştüğüm günahı ve bu günahın beni senelerce nasıl çıkmaza sürüklediğini ve kendimden nefret eder hale getirdiğini ve sonuçta çözümünü anlatacağım. Ben gençliğimin ilk yıllarında aşırı bir şekilde şehvetin baskısı altında idim. Allaha şükür hayatım boyunca zina yapmadım. Ama kendimi gerek internette, gerekse uygunsuz neşriyatlarda olan son derece açık mahremiyetlere bakmaktan alıkoyamıyordum. Bunlara baktıktan sonrada nefsimin azması ve gün boyu hayalimi meşgul eden o olumsuz görüntüler nedeni ile kulluktan ve ibadetlerden bile zevk almaz hale gelmiştim. Aslında olması gereken yüksek bir imana sahip olup böyle bir şeye hiç bir şekilde yaklaşmamak ama kulun her anı bir olmuyor. Kendi kendime söz verip tam 1.5 sene hiç bir şekilde ne internette nede başka şekilde böyle uygunsuz görüntülere bakmadım. Ama yine bir çöküş devresinde nefsimin galebe çaldığı bir anda yine bu derde düştüm ve bataklığa batar misali kurtulamadım. Ara ara kendime söz veriyor, oruç tutuyor imanımı kuvvetlendirecek şeyler yapıyordum. İmanım kuvvetli olunca kesinlikle bunlar aklıma gelmiyordu. Ama imanınız her zaman yukarlarda olmuyor. Bir şekilde imanınızın derecesi azaldığında hemen istemediğiniz fiiliyatlara yeniden bulaşıyorsunuz. Aslında Allahın her an sizi gördüğünü düşünseniz ve bu konuda tam iman sahibi olsanız belkide böyle bir şey yapmayacaksınız. Ama şeytan sen gençsin zinamı yapıyorsun sanki birdaha bak tövbe edersin sonra deyip beni yine bulaştırıyordu. Sonrada kendi kendine tatmin olduktan sonra korkunç bir pişmanlık ben neden yaptım diye vicdan azabı çekmeler ama yine fizyolojik olarak dolunca tekrar nefse yenilmeler derken bu kısır döngü içinde ne yapsam bu illetten kesin bir şekilde kurtulamıyordum. Kısa veya uzun periyotlarda bu illetten kurtulsamda köklü çözüme ulaşamamıştım. Kendi kendime düşünürken ben öyle bir şey yapmalıyımki nefsim böyle bir şeyi yapmaya cesaret edememeli diyordum. Allah korkusu cehennem korkusu gibi tehtitler sen gençsin töbe edince Allah bağışlar cinsinden şeytani vesveselerle bertaraf ediliyordu. Bu yüzden nefsin o günahı yapınca akabinde o günaha karşı kefaret olarak yapamayacağı ağır bir işi ona yüklemek en iyi çözümdü. Bende bu fikir aklıma gelince bir daha internette veya başka neşriyatlarda bu tür olumsuz görüntülere bakarsam bir sığır kesmek bana farz olsun dedim. İşte nefsim bunu yemiyordu. Çünkü bunun töbe ile kurtuluşu yoktu ve bendede sığır kesecek imkan yoktu. Çünkü bu günahı işlediğim zaman söz verdiğim o sığırı kesebilmem için çok uzun yıllar para biriktirmem gerekecekti. Nefsim bu söz karşısında bangır bangır bağırmıştı ve ben nefsime yenilip klavyenin başına geçince ve elim o istemediğim sitelerin adını yazmaya teşebbüs edeceği zaman sığır kesecek para cebinde varmı diye kendime sorduğumda ne kadar azsamda bu işi yapamıyordum. Aslında sığır kesme korkusu yerine Allah korkusu ile o işi yapmasam daha iyi idi ama iman zayıflığından şeytan töbe kapısını telkin ederek bana sürekli bu işi işlettiriyordu. Ama verilen bir sözün töbesi olamayacaktı ve ben o sözü yapmazsam ahirete borçlu olarak gidecektim. Bunuda nefsim yemedi tabi. Belki size bu yöntem garip gelebilir ve imanını güçlendirirsen bu tip şeylere gerek kalmaz diyebilirsiniz ama dediğim gibi insanın her anı bir olmuyor. Eğer amaç haramdan korunmaksa nefsini ne ile korkutup sakındırırsan o yöntemi uygulamak lazım. Ama böyle bir söz verirken çok dikkatli ve emin olmalısınız. Çünkü söz verdiğiniz günahı yaptığınızda o günahla birlikte yapmanız gereken sözünüzün vebalide çok büyük. Ben bu günahı işlersem sığır kesecem diyebilmem o kadar zor olduki. İlk zamanlarda göze alamadım. Sonuçta göze alamamam benim töbemde samimi olmadığımı kendime gösterdi. Kendimi o zaman daha iyi tanıdım. Ama ne zaman öleceğimi bilemediğim bir dünyada bu samimiyetsiz tövbelerle ne kadar kendimi affettirebilirim ve Allah'ın karşısına nasıl çıkarım dediğimde bu sözü verdim ve ondan sonra elim her klavyeye gidişinde gözümün önüne verdiğim sözün vebali geldi. Şimdi nefsim azgın veya imanım zayıfta olsa o işi yapamıyorum. Bu yöntemi aklıma getiren Allah'a hamd olsun. Bu sözü vara yoğa vermemeli kurtulabileceğiniz günahlara karşı vermelisiniz. Mesela küfür etmeyeceğim diye bu sözü verirseniz başaramazsınız. Çünkü küfür anlık olan bir şey. Verdiğiniz sözü hatırlamadan bir anlık sinirle küfür yapabilirsiniz. Bu tip günahlardan kurtulmak için imanı yüksek tutmak ve o günahları kademe kademe bırakmaya çalışmak etkili olur kanaatindeyim. Benim günahıma benzer günahlar ise isteme bağlı olarak zaman içinde kademe kedeme yapılan bir günah olduğu için o günahın yapılacağı zaman dilimlerinden birinde bu söz aklınıza gelerek size mani oluyor. Lafı çok uzattı isem hakkınızı helal edin. Saygılarımla.

[emreberk98]

Allah razı olsun

[Always]

Allah razı olsun. Darısı benimde başıma