Komik Fıkralar7

[DAREDEVİL]

Amerikada 22 nolu karayolunda, devriye görevi yapan bir otoyol polisi arabasindan yolu takip ederken, bir araba görmüs.
Bu araci radarla incelemis ve minimum 50 km. ile gidilmesi gereken yolda bu aracin tam 22 km./saat'le gittigini farketmis.
Bu araba yolu tikiyormus. Ve araci durdurup sürücüyü uyarmaya karar vermis. >Ve aracin pesinden gidip araci durdurmus, birde ne görsün.
Araci kullanan çok yasli bir teyze.
Ve aracin arkasindaki koltuklarda da çok korkmus 3 tane yasli teyze daha var.
Polisi görünce yasli sürücü: Polis bey çok mu hizli gidiyordum? diye endise ile sormus.
Polis demis ki; hanimefendi, hizli degil, aksine çok yavas gidiyorsunuz Ve bütün otoyol trafigini etkiliyor! Radardan gördügüm kadariyla 22 km. hizla gidiyorsunuz.
Yasli teyze: Ama, otoyolun girisinde 22 yaziyordu ve bende bu hizla uymak istedim!
Polis: teyzecigim demis, o 22 otoyolun numarasi. Bu yolda min.50 km hizla gitmelisiniz.
Kadin tamam, bundan sonra hizlanacagim demis.
Polis tam kendi arabasina giderken, gözü yine arkada oturan, hiç konusmayan ve çok korkmus 3 yasli teyzeye kaymis. Ve sormaya karar vermis sürücüye.
Teyzecigim birsey sorabilirmiyim? Bu ardada oturan kislerin nesi var?
Çok korkmus gözüküyorlar, sanki dillerini yutmuslar gibi!
Kadin söyle cevap vermis:
Valla bende anlamadim, 250 nolu karayolundan çiktiktan beri böyleler


SEVGİ
Bir kadın evinden çıktı , evinin önünde beyaz, uzun sakalları olan 3 yaşlı adam gördü. Onlara: "Sizi tanımıyorum ama aç olmalısınız. Lütfen evime buyurun ve bir şeyler yiyin." dedi. "Kocanız evde mi?", diye sordular. "Hayır", dedi,kadın. "Dışarıda." "O zaman giremeyiz", dediler.Akşamleyin kocası eve geldiğinde kadın olanları ona anlattı.Kocası:"Onlara eve geldiğimi söyle ve onları eve davet et", dedi. Kadın dışarı çıktı ve yaşlı adamları davet etti. "Biz bir eve hep beraber girmeyiz", dediler. Kadın: "Neden?" dedi. Yaşlı adamlardan biri cevap
verdi:"Onun adı 'Zenginliktir", dedi, arkadaşlarından birini göstererek.Ve bir diğerini göstererek "Onun da adı 'Başarı'dır, ve ben de 'Sevgiyim." Ve ekledi:"simdi eşinle konuş ve hangimizi evinize davet edeceğinize karar verin", dedi. Kadın eve girdi ve olanları kocasana anlattı. Kocası çok sevindi."Ne kadar harika", dedi. "Zenginliği davet edelim, gelsin ve evimize zenginlikle doldursun", dedi. Kadın:" Neden başarıyı davet etmiyoruz? dedi. O sırada onları dinlemekte olan
kızları:"Sevgiyi davet etsek daha iyi olmaz mi?", diye sordu. "O zaman evimiz sevgiyle dolar." Adam:"Bence kızımızın tavsiyesine uyalım", dedi."Dışarı çık ve Sevgiyi davet et, Sevgi bizim misafirimiz olsun", dedi.Kadın dışarı çıktı ve Sevgiyi seçtiklerini söyledi ve Sevgiyi evlerine davet etti. Sevgi kalktı ve eve doğru yürümeye başladı. Diğer iki
arkadaşı da kalktı ve onu takip ettiler. Kadın büyük bir şaşkınlıkla:"Ben sadece Sevgiyi davet ettim, siz neden geliyorsunuz?" ,diye sordu. Yaşlı adam cevap verdi:"Eğer siz Zenginlik veya Basariyi davet etmiş olsaydınız, diğer ikimiz kalacaktık, ama siz beni(Sevgiyi)davet ettiğiniz için, Ben nereye gidersem, Basari ve Zenginlik de benimle gelir." Her nerede sevgi varsa, basari ve zenginlik de vardır

Loise Redden isimli, çok fakir giyimli bir kadın, yüzünde bir hüzünle, manava girer. Dükkan sahibine mahcup bir şekilde yaklaşır.Kocasının çok hasta olduğunu, çalışamaz duruma düştüğünü ve yedi çocuğu ile birlikte aç kaldıklarını ve yiyeceğe ihtiyaçları olduğunu söyler.John Longhouse isimli manav ona ters bir şekilde bakarak derhal dükkanını terk etmesini ister. Kadın ailesinin ihtiyaçlarını düşünerek:
-"Lütfen efendim" der,"paramız olur olmaz getirip borcumu ödeyeceğim."
John kendisine bir kredi acamiyacagini çünkü onun eski müşterisi olmadığını, kendisinde bir hesabinin bulunmadığını söyler.
O sırada dükkanın dışında bekleyen bir müşteri ikisinin arasında devam eden bu konuşmayı dinlemektedir.
Icere girerek Johna yaklasir ve
"Ben o kadinin almak istediklerine kefilim" der. "Ailesinin ihtiyaci olan seyleri ona ver."
Bunun uzerine manav cok isteksiz bir sekilde kadina doner ve
"Bir alis-veris listen var miydi" diye sorar.Louise "Evet efendim" der."Tamam" der manav. "Simdi onu terazinin su kefesine koy, onun agirliginca diger kefeye istediklerinden koyacagim!"Louise bir an duraksak, sonra basini onune eger ve cantasini acarak uzerine bir seyler karalanmis bir kagit parcasini cikartir ve manavin kendisine gosterdigi kefeye ozenle birakirken basi hala one egiktir.Manavin ve diger musterinin gozleri terazinin kefesine dikilirken hayretle buyumustur.Manav musteriye donerek , kisik bir sesle, "Inanamiyorum." der..
inanilacak gibi degildir. Musteri, manava gulerken manav coktan diger kefeye eline geceni doldurmaya baslamistir ama nafile, digerkefeyi yerinden bile kipirdatamamistir.
Terazinin kefesi artik uzerindekileri almayacak kadar doldurdugunda caresiz hepsini bir torbaya doldurarak kadina verir.
Saskinlikla uzerinde bir seyler ciziktirilmis kagidi eline alir ve okur. Bir de bakar ki orda bir alis veris listesi yoktur.
Sadece bir dua yazilidir. "Tanrim neye ihtiyacim oldugunu sen bilirsin , kendimi senin ellerine teslim ediyorum." Manav tas gibi bir sessizlige burunmustur.
Loise kendisine tesekkur ederek dukkandan ayrilir. Musteri, John'un eline bir elli dolarlik tutustururken, "Her kurusuna degdi" der. Daha sonra John Longhouse terazisinin kefelerinin kirilmis oldugunu gorur. Bu nedenle duanin ne kadar agir cektigini sadece Tanri bilir.