karışık Şiirler.

[Spy_MasteR]

Eliften Yalnızlık

I.
Sende olduğumun itirafıdır bu sözler
şeffaf bir gölde ağa tutulan balık
gözleriyle bana çaresizliğimi söyler
karanlık sıvalı bir kadın endamı ile
okyanusa açıldığım gemim batık

II:
dalgalarda azılı bir yara gibi azmaktayım
kıyıya vurmasamda kim demiş sulardayım
yurdunda yan yatmış ay ışığıyla
eliften yalnızlık çalmaktayım

III.
Okyanusa bakan bir kalede oynaşır kraliçe
ekşi sözleri yankılayan burçlar
gelişimi haber verdikçe aşıkları gülmekte
erken geldiğimden habersiz olmamalılar
şişe hainlik etmediyse.

[Spy_MasteR]

Koma

Aynalara küsen adam ben değilim
damıtırken yüzüme hüzün mevsimini

suçluyum
bir sarı benizli mumyadan
içli bir müderris dersi dilememeliydim
verdiğim ruşen müjdenin
kalabalıklara uzandığını
beş haneli evimizi aydınlatan devin
gözlerinin
aşk denizinin kıyısından çalındığını bilmeliydim

Suçlarımın eksildiğini söylemesin hiç kimse
ve kimse bilmesin benim
ne denli ağlamaklı olduğumu
saçlarını okşadığım her çocuktan
bir tebessüm çaldığımı
bilmesin anneler

o ahenkli ölçüyü sinesinde barındıran
intikam günü gelince
kullardan değil, günahlarımdan değil
korkum
bir çığlığın efkarına not düştüğümde
sessiz kalmayı yeğleyen aynalardan.

[Spy_MasteR]

Kısır Bahşiş

Bilgiç bir günışığı anlattı seni bana
öldüğünde başlarmış canlılığın
eğilişi gibi bir ceylanın suya
bir imparator diz çökermiş saltanatında
gökyüzüyle kabaran bir ezgi olurmuşsun
her doğduğunda gümüş ayaklar
sedef eller bulurmuşsun
kutsal bir sarhoşluk verirmiş
ölümsüzlük ezgilerin
ve uyurmuşsun
ağrıyan yanına yaslanıp da ruhunun

senden önce de gözlerim vardı ama tutumlu
göremezdim görmeyi ve bir karış ırmak gibi
bir zar atışına bağlamıştım her şeyi
tut ki erguvar bir odunun son neferiyim
ben ki tanrının en uzun ömürlü kulu
iki buçuk can gibiyim

açtım dikkatin vanalarını sonuna kadar
senin kilit vurduğun kabuğun içinde
yaktım geçmişini obur bir kibritle
lüzumsuz artık kürek çekmek yarınlara
ruhlara tüneyip
kısır bahşişler dağıtmak kullara

gölgeler tutun nefesinizi
kulak verin beni çizen sanatkara.

[Spy_MasteR]

Körelmiş Bir Hançeri Kirpiğiyle Bileyen

-Şamil B.'ye-


Ey ıslak gülleri yakasında gezdiren adam
dalgalara sırt verip söylediğin
türküleri dinledim.
Anladım seni büyüten kundağın
çılgın bir nehir olduğunu
kadınca gülmelerin taşıdığı o
yemyeşil bakışını
bir ağacın dalına astığın o paslı yüreğini
getir bana
getir ve ürkek bir kaplan edası ile kaybol
sulak bir ormanda yaralarımızı güllerle yıka

sen ki yaslanıp ince bir demir tarağa
acıları raksa sürerdin bakardım ardından
koşarak haber verirdim
yalnızlık baktığını kuşların
kuyuya düşmüş bir ceylandan bahsederdin
ülkesi kızgın sularla çevrili
körelmiş bir hançeri kirpiğiyle bileyen

işte o adam derdim o adam
hüzün uçurumuna
bir damla gözyaşı bırakın.

[Spy_MasteR]

Mızrak Deliğine Saklanan Aşk

- ben mi geciktim
yoksa ben mi geciktim.
c.zarioğlu

Görememişken karşı yamacı, hazırdın
hızlı varışların kalkış noktasında, öyle ki
yelkenlinin bezini
damarlarınla yamadın bin yerinden
delikleri tıkamıştın, birkaç enli yanlı mısraları
karaladığın eliften kılıcının düzlediği
kaburca kemiklerimizle

ne senindi güdülmeden doymuş düşünceler
ne benim
Ne sen takıldın çobanın düz dallardan ördüğü
zamanın boynunda asılı kolye gibi duran çite
ne ben
sen bilemedin vasiyetinden anladım
zirvelerin yolu uğramazdı o çitlere
kim eğmiş yolları bildik ya.

Hüzne sahiplenen dalları
düzelttiğimiz kazanda yaktım
vasiyetinin gereği.
Ateş gülümsedi seni andığımda
ağlamayı def ettik ayıklanmış topraktan
toprak çıkarıp başını aşktan
geri verdi mızrak deliğine sakladığın dişlerini
tüm gölgeler gölgeni andı, ağladım.

Yelkenliler tazelendi fosforlandı
yollar gerildi
hainler toprağın çenesinde kilitlendi
haydi'ler bürünürken hoşça kal'ın hırkasına
şaşıran insanlara
vasiyetinin gereği bu şiiri yazmak düştü.

[Spy_MasteR]

Pijamasız Ahtapot

Karada yaşayan tek ahtapottu
dedemin ağaçtan yatağı
ısırgan kollarını doladıkça pijamaya
saniyelerin kanını kurutan akrep
kabarır dururdu duvarda

evin önünde azraili korkutan lamba
bilmezdi gecenin gölgesi olmayacağını
kıtlık yıllarından kalma alışkanlık
siyaha inat ışığını salmazdı
tek lamba ve musluk bakışırdı
her gece yarısı

mezarlık korkusuna uyuyamayan çocuk
bulurdu dedeyi ağlama makamında
her gece yarısı
lambaya inat duvarda dolaşan
sakallı gölgeyle.

[Spy_MasteR]

Saçlarının Kokusu

Lotusa benzer saçlarının kokusu
içime çektikçe tüm fenerlerim söner
gözlerin narin bir bakışla
donmuş güneşimin tüm buzlarını çözer
mesut aşıklar yakalanınca tek bir bakışına
aşıklığına kara bir isyan eder

bilinmez gergef gergef ördüğün bu ağa
neden sadece uyanık aşıklar düşer

denizci türkülerinde duyulur saçlarının kokusu
dalgaların kıyıya vurmaları sendendir
sen varken bitmez dağdan dağa rüzgarın kokusu
gökyüzünün avare kusları senin eserindir
tanrının yeryüzüne saldığı sis
seni benden saklamak için midir

rahibeleri anladım isa aşkına
peki sendeki bu tazelik nedendir

solgun denizlere renk veren saçlarının kokusu
gölgesinde saklar, gökkuşağının kayıp rengini
cezirde sana koşar, okyanus sularının buğusu
sana hasetlerindendir
eliflerin yalnız duruşu

gel salalım çılgınca heryere,
saçlarının kokusunu
baharlar hiç eskimesin yeryüzünde.

[Spy_MasteR]

Su Geçiyor Ağlayan Meryem Heykeli


I.
Bir rahibi derinden sarsıyor günahlarım
ağlayan meryem heykelinin su geçirir
taştan yapıldığını hissetmiştim
bilal'in rüyasına doluşan çanları kıvırıyorum
soğuk yerlerinden
bir rahip yamağı küskün küskün bakıyor
rahibi mecnun eylemişim

II.
Islak çillere düşen, saçlarındaki sebudenmiş
sorunca kum tanelerinin derinliklerine
senin gelişin süraka'nın atıyla aynı
geliştenmiş
süreyyana dizdiğim horgörüsüzlüğümü
gömerken iki kız iskeletinin oynaştığı çukura
feran dağlarının hira'ya bakan taraflarına
gözyaşıma soruyorum ömer'den bana kalanmış

III:
ucube yanlarımı yama yapıyorum
ayın cukurlarında saklı kalmış ayak izine
gelen giden her füzenin, deve böğürmesi
gibi inlemesi yok mu
kalmadı sıvazlayacak sırtını
boşuna göz yaşı dökme
ebu zer'den son sevdiğine kalan o miras gibi
ayın hulle olduğunu minareden
sahibimi arıyorum

[Spy_MasteR]

Taş Bağırlı Şehir

Köpüğün balığa naz edip
kızlığını vermesi gibi dalgalara
şehir düşünlerin anasıdır
taş bağırlı sokaklarıyla.

[Spy_MasteR]

Veremli Güvercin

Dolaşırken kan bedenin labirentlerinde
veremli bir güvercin uzatıp gagasını
maktül bir solucandan miras kalmış gibi
eşeleyip durur toprağın derisini

bilmez ki çimler kenesidir toprağın
ve çimler duvaktır toprağa
sabaha nikahı kıyıldığında

ve bir de ihtiyar kadınlar iyi ezer üzümü
bilirler ve beddua ederler
dilberlerin karşısında kim içerse şarabı.