Alzheimer's Demans

[Tilki_Andre]

ALZHEIMER’S BULGULARI

Demans, bilişsel fonksiyonların kaybı olarak tanımlanmaktadır. Buna, düşüncede, hafızada, mantıkta, iletişimde, kişilik ve bilişsel hızda bozulma dahildir. Demansın etiyolojisine ve kişiye bağlı olarak, zaman içerisinde yavaş ya da hızlı , bilişsel becerilerinde bir düşüş ile kendini gösteren dejeneratif özelliktedir. Demans, bir hastalığa ya da beyindeki bir hasara bağlı görülür ve geleneksel olarak inanılan da ileri safhalarda dönüşümü olmadığıdır. Yakın zamanda yapılan bir beslenme araştırmasının ileri sürdüğü bir şey de erken safhalarda bunun durdurulabileceğidir.(Primer Dejeneratif Demans olduğunda)

Demansın bulguları, beynin, hastalıktan etkilenen alanlarına bağlıdır ve varolan demansın çeşidine bağlı olarak değişir. Ancak, hafıza problemleri, çoğunlukla hastalığın ilk göstergeleridir. Hafif Bilişsel Bozulma, hafızadaki bozulma dışında diğer fonksiyon alanlarında herhangibir bozulma olmaması durumudur. Bu kısmi semptomatoloji, Alzheimer’s hastalığının başlangıç safhalarının bir göstergesi olabilir.

Demansın en yaygın çeşitleri , Alzheimer’s ,vasküler ya da birden fazla (multi) enfarkt demans, Lewy Cisimcikli Demans ve Parkinson hastalığıdır. Demans, aynı zamanda AIDS gibi bulaşıcı ya da Huntington gibi kalıtsal hastalıklardan dolayı da olabilir. Alkolizm ve uyuşturucu kullanımı sonucunda da bir çeşit demans ortaya çıkabilir.



ALZHEIMER’S HASTALIĞI

Alzheimer’s hastalığı (AH), demansın en yaygın formudur. 65-74 yaşları arasındaki %5 ve 85 yaşın üstündeki % 50 insanı etkileyen, beynin ilerleyen ve dejeneratif bir hastalığıdır.

Alzheimer’s hastalığının en belirgin özellikleri, beynin normal organizasyonunu ve fonksiyonunu bozan amiloid plaklar ve düğümlü nöronal liflerdir. Bunlar, önce beynin temporal lobunda yani hafıza ve konuşmadan sorumlu alanda görünür. Bu nedenle, hafıza problemleri Alzheimer’s hastalığının ilk göstergeleridir.

Plaklar ve düğümler, otopsiden önce tespit edilemediğinden, teşhis, davranış değişiklikleri, hafıza testleri ve ölçekleri ve diğer olası nedenlerin eliminasyonundan sonra konur. Bu nedenle, teşhis genellikle “ Alzheimer tipi Demans” ya da “Muhtemel Alzheimer’s Hastalığı” olur. Ancak, tamamen demans olmadan önce, şikayetlerin başladığı, özellikle demansın erken safhalarında bu da yaklaşık olarak 12 yıl önce, QEEG teknolojisi daha nihai teşhis sağlayabilir. Bu erken safhalar, Primer Dejeneratif Demans olarak adlandırılır.

Depresyon ve Primer Dejeneratif Demans, hafıza testleri ve depresyon ölçeklerinde bakıldığında birbirleriyle çok örtüşen belirtileri vardır bu da iki hastalığı birbirinden ayırmayı güçleştirebilir. Ancak, QEEG –Data Bankası yüksek spesivite oranıyla depresyon ve Primer Dejeneratif Demans’ı ayırt edebilir. Bu da doğru teşhisi bulup doğru tedaviye yönlenmemiz açısından çok önemlidir. QEEG ayırtedici teşhis, New York Üniversitesi Tıp Merkezi Beyin Araştırma Laboratuvarında Dr.Leslie Prichep ve Dr. E.Roy John tarafından geliştirilmiş, klinikte kullanıma uygundur ve Yaşam Sağlık’da yaklaşık 6 yıldır kullanılmaktadır. Primer Dejeneratif Demans, Nöroterapi ve spesifik besinlerle tedaviden fayda görebilir.

Yaşlanmaya bağlı olarak bazı bilişsel fonksiyonların azaldığı beklense de Alzheimer’s Hastalığı, patolojik bir belirti olduğu için yaşlanmanın normal bir süreci olarak düşünülmemelidir. Alzheimer’s hastalığında bunama yılda %10-15 oranında ilerlerken sağlıklı insanlarda bu oran % 1-2 civarındadır.



NEDENLERİ

Alzheimer’s Hastalığının bilinen tek bir nedeni yoktur ancak birkaç faktör vardır ki bunlar da bu hastalığın ortaya çıkmasında yüksek oranda katkıda bulunabilirler. Apolipoprotein E varyasyonu, bu hastalığın oluşumuyla ilintili genetik bir faktördür. Kafa travması veya depresyon hikayesi ve düşük seviyelerde eğitim yüksek olasılığa katkı sağlar. Bilimsel çalışmalar , Alzheimer’s hastalığında beslenmeyle ilgili birkaç faktörü de ilişkilendirdi. Örneğin, Alzheimer’s hastalığı olan kişilerin yetersiz beslendikleri ve B12 ve folik asit eksikleri olduğu muhtemeldir. Bunun nedeni de B grubu vitaminlerinin eksikliği sonucu homosistein seviyelerinin yükselmesi olabilir. Homosistein beyindeki kan damarlarına zarar verir ve hafıza için kullanılan bir bölge olan hippokampüsü tahrip edebilir. Başka bir besin faktörü antioksidanlarla ilgilidir. Oksidatif stres (serbest radikallerden doğan hasar) Alzheimer’s hastalığının patolojisinde önemli bir katkı sağlar. Alzheimer’s hastalarında, antioksidan vitaminleri C ve E’nin eksik olduğunu ya da bu vitaminlerinin alımının az olduğu görülmüştür.



TEDAVİ

Günümüzde Alzheimer’s hastalığının tedavisi yoktur. Bilişsel gerilemenin yavaşlatılması ve fonksiyonel ve davranışsal bozulmanın yavaşlatılması çok önemlidir.[Gauthier]. Tedavi edici müdahaleler arasında hem ilaçlı hem de ilaçsız yöntemler kullanılır,bunlar hastalığın ilerlemesini yavaşlatan ve hayat kalitesini arttırmaya yönelik yöntemlerdir. Halen, demansın ilerlemesini yavaşlatabileceği düşünülen temel ilaç tedavisi Donepezil’dir. Ancak bu yavaşlama 1 yıl içerisinde en fazla 6 aydır. Yapılan çalışmalara göre bu ilaçla tedaviye erken başlanması, uzun vadede daha fazla fayda getirir. İlaçlar, hafiften orta dereceye kadar olan Alzheimer’s hastalığının bilişsel belirtilerinin tedavisinde kullanılır. [Winblad,2003].

Demanstan yıllar önce yetersiz beslenmenin tedavi edilmesi daha iyi sonuçlar almak açısından bir fırsattır. Yüksek homosistein ve oxidatif stres gibi nedensel faktörlerin etkisini en aza indirirsek ,özellikle risk gruplarında, Alzheimer’s hastalığının başlamasını yavaşlatabilir ya da ortaya çıkma riskini düşürebilir. Bilimsel çalışmalar, beslenme statüsünün tamamlayıcılarla iyileştirilmesinin, orta yaşlıların bilişsel faaliyeti daha iyi kullandığı yönündedir. [Harris,2005]
Alzheimer’s ve Primer Dejeneratif Demansta EEG Biofeedback’in etkileri yaptığımız vaka çalışmalarında görülmüştür. EEG Biofeedback sonrası Minimental test puanlarında oldukça gelişmeler olduğu gözlenmiştir.