Sanki aşkımı kucaklıyordu ANKARA

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Soğuktu bu şehir soğuktu kaldırımlar.
Seni beklemek güzeldi korkutmazdı beni karanlıklar.
Her gelişim bir bayramdı sana.
Sanki aşkımı kucaklıyordu ANKARA

Ben sana mı âşıktım yoksa.
Yoksa Ankara mı aşkımıza?
Hiç üşümezdim ben o soğukta karda yağmurda.
Sanki aşkımı kucaklıyordu ANKARA.

Metro gelmezdi belki yanına.
Ben ne kadar acele ettiysem
Hep Kızılay'da indirdi inadına.
Ama hep bekliyordu Güvenpark'ta.
Beni sana getirmek için Minibüsçü Amca.
Sanki aşkımı kucaklıyordu ANKARA.

Akşam oluyordu bir ara.
Sen gidecektin ben sensiz kalacaktım.
Tek başıma.
Keşke yanımda kalsa sabaha
Sen Ben Aşk ve Ankara
Sanki elvedama üzülüyordu ANKARA

Gelmiştim sana bir sonbaharda.
Yine gidecektim bir ilkbaharda.
*******i volta atmayacaktım artık Sokulluda.
Sanki aşkımıza ağlıyordu ANKARA.

Sıcak bir haziran akşamında.
Sanki içimden haykırırcasına Aşti’nin Demirbanklarında
Ağlıyordum sana yakalanmaktan korkarcasına.
Ve dışarı çıkıp bakıyordum o koca Armada'ya.
Lazerlerini kapatmış beni dönmemek üzere uğurlarcasına.
Sanki aşkım olmuştu ANKARA.
Merak etme bir gün kavuşuruz elbet ANKARA.
Yine gelirim sana.(K olmasa da)
alıntıdır